رویه‌ای که تیم ملی والیبال ایران در رقابت‌های قهرمانی جهان در پیش گرفته بود، راضی‌کننده به نظر نمی‌رسد. شاید نبودن مهره‌های تأثیرگذار در این تیم یا نداشتن تجربه کافی برای بازی‌کردن در رقابت‌های بزرگ تأثیرگذار باشد، ولی همان‌طور‌که در بالا عنوان شد، والیبال ایران چند صباحی است که نوسان‌های آزاردهنده‌ای دارد؛ گاهی بسیار خوب و بعضا هم بسیار ناامیدکننده ظاهر می‌شوند. در چنین فضایی است که شاید بد نباشد این رشته ورزشی هم رفته‌رفته دگرگون شده و تفکرات مدیریتی جدیدی به خود بگیرد. موضوعی که البته با توجه به اصرار‌های مکرر برای بقا در صندلی مسئولیت، بعید است به این سادگی‌ها امکان‌پذیر باشد. مطلب کامل را دنبال کنيد