در روز‌های اخیر خبر آمد که دفتر مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهوری منتخب برای مشارکت و دریافت پیشنهادات احزاب و نهاد‌های مدنی برای تشکیل کابینه خود فراخوان داده است و قرار بر این است، نظرات جمعی را برای تعیین کابینه خود در نظر بگیرد؛ در این نامه آمده است: «مسعود پزشکیان برای انتخاب با صلاحیت‌ترین همکاران در دولت چهاردهم (اعم از وزراء، معاونان و رؤسای سازمان‌های بزرگ دولت) به مشورت و مشارکت انجمن‌ها و نهاد‌های علمی و تخصصی، سازمان‌های مردم نهاد و احزاب باور و نیاز دارد.» موضوعی که در وهله اول و طبیعتاً در آشفته‌بازار فضای پس از پیروزی یک کاندیدا در انتخابات ریاست‌جمهوری، راهکار بسیار جذابی به نظر می‎رسد، اما مسئله این است که اگر دنبال آن باشیم که مشابه چنین رویه‎ای را در جوامع توسعه‌یافته سیاسی ببینیم بعید است چنین مواردی پیدا شود. به‌ویژه آنکه در فضای سیاسی آن کشور‌ها مسیر رسیدن به رقابت انتخابات و کاندیدا‌های جریان‎ها و احزاب سیاسی از پیش از آغاز پروسه برگزاری انتخابات مشخص هستند نه مانند کشور ما که عملاً تا زمان اعلام نظر شورای نگهبان در بررسی صلاحیت‌ها مشخص نیست که چه فرصتی برای جریان‎های سیاسی کشور به‌ویژه اصلاح‌طلبان فراهم خواهد شد. مطلب کامل را دنبال کنيد