آرمان: جریان «بلی به یارانه» چند وقتی است که فعالیت خود را در جهت تضعیف دولت آغاز کرده است. معیشت مردم شاید از سوی تندروها در حال حاضر به ابزاری برای تحت فشار قرار دادن دولت تبدیل شده باشد اما به هر حال اقتصاد موضوعی نیست که بتوان آن را مستمسک گروکشی?های سیاسی قرار داد و از آن طریق به اهداف سیاسی و تسویه?حساب?های گروهی و جناحی پرداخت اما آنچه مشخص است اینکه معدودی افراد و جریانات، آنچنان توجهی به این موضوع ندارند و می?خواهند از هر طریق ممکن به تضعیف دولت پرداخته و به عبارتی از محبوبیت رئیس?جمهور و پاستورنشینان بکاهند.

هوچی?گری برای پنهان کردن خود!

اجرای فاز دوم هدفمندی یارانه?ها بهترین زمان برای این افراد و جریانات منتقد و مخالف دولت بود تا اقدامات خود را آغاز کنند؛ از انتشار شایعات کوچه و بازاری تا ساخت پیامک?های استهزای یارانه از جمله اقدامات این جریان بود که هدف آن برای آگاهان عرصه سیاست و اقتصاد واضح و مبرهن است.  پخش صدها مدل جوك و شعر و پیامك در حمله به رئیس?جمهور و شعار «نه به یارانه» كه با تیراژ بالا میان مردم منتشر شده، تنها بخشی اندك از پروژه جنگ روانی علیه دولت است. این حجم انبوه و بی?سابقه پیامك نیز این ذهنیت را ایجاد می?كند كه انگار كمیته?ای برای سرودن شعر و همچنین ساخت جوك در مورد ایده «نه به یارانه» و مسائل مرتبط تشكیل شده است. همت و تلاش این جریان در شرایطی در حال وقوع است كه پروژه «هدفمندی یارانه?ها» یك پروژه ملی است كه هیچ ربطی به هیچ جریان و گروهی ندارد و طبق قانون مصوب مجلس، دولت باید آن را اجرا کند و اصولاً دوست داشتن و یا نداشتن دولت نمی?تواند مانع از اجرای قانون شود. همانگونه که مشخص است این جریان با چنین اقداماتی سعی در القای ناموفق بودن دولت یازدهم در حوزه رسیدگی به معیشت مردم دارد و می?خواهد به جامعه این پیام را بدهد که رای اکثریت آنها در 24خرداد اشتباه بوده پس باید در سال96 توجه بیشتری به کاندیدای منتقدان دولت داشته باشند که امروز برای مردم، اشک تمساح می?ریزند. اعضای جریان «بلی به یارانه» سعی دارند به نوعی به جامعه القا کنند که حامیان دولت همان انصراف?دهندگان از دریافت یارانه هستند و دیگران هم شاید همراهانی بودند که طی فعالیت دولت در این ماه?ها به جای انصراف از یارانه از حمایت خود از دولت انصراف داده?اند! دیروز فارس نوشت که در مرحله اول هدفمندی یارانه?ها حدود ۴میلیون و ۲۲۲هزار خانوار در تهران یارانه دریافت می?کردند و براساس تقسیم?بندی?های صورت گرفته از آغاز ثبت?نام مرحله دوم تا امروز به طور میانگین روزی ۳۵۰ تا ۳۶۰هزار خانوار ثبت?نام کرده و تا کنون 15 تا 20 درصد انصراف روزانه در تهران وجود دارد. نباید فراموش کرد دکتر روحانی و اعضای کابینه او زمانی طولانی نیاز دارند تا آنچه از دولت قبل تحویل گرفتند و به نوعی میراث دولت احمدی?نژاد بود را ترمیم کنند و اینکه امروز از سوی برخی فریاد واسفا و ضعیف بدون دولت یازدهم بلند می?شود بدین دلیل است که با غوغاسالاری درصدد پنهان کردن ضعف?های دولت قبل هستند چرا که عمده فعالان جریان تضعیف دولت در این موضوع، همان?هایی هستند که از احمدی?نژاد و دولت قبل حمایت بی?چون و چرا می?کردند و امروز تمام تلاش خود را معطوف به آن کرده?اند که مبادا فرد یا گروهی از آنها درباره میراث دولت قبل برای دولت فعلی سوال کند که پاسخ آن مشخص است.

صداوسیما

می?توان صدا و سیما را از جمله سازمان?هایی دانست که می?تواند نقش موثری در اجرای درست قانون هدفمندی یارانه ها ایفا کند اما برخی از تولیدات این سازمان به دلیل فرصت کوتاه در تهیه برنامه نتوانسته? به وظیفه خود در حد انتظار عمل کند و گاهی ناخواسته به عنوان تشویق مردم برای انصراف از دریافت یارانه به نوعی دولت را مخاطب قرار می?دهد در صورتی که دولت مجری قانون است و فاز دوم هدفمندی قانونی است که دولت باید آن?را اجرا کند. همچنین در برخی برنامه?های این رسانه به نحوی شخصیت و حرمت مردم به طور شایسته پاس داشته نمی?شود چرا که گاها با نگاه به برخی برنامه?ها مردم تصور می?کنند دولت در راستای منت?گزاری بر آنها گام برمی?دارد. روزنامه دولت هم در اول هفته به انتقاد از مشی صدا و سیما پرداخت و نوشت: «رسانه?ها، دولتمردان، نهادها و کارشناسان با موضوع انتخابات چگونه برخورد می?کنند؟ آیا کفایت می?کند که در روزهای ثبت?نام مردم، صدا?و?سیما اطلاع?رسانی خود را به زیرنویس?هایی با محوریت «نیازمند بودن» و «متقاضی بودن» شرط ثبت?نام است، محدود کند؟ آیا این جمله کلی پاسخ مناسبی برای سوا?ل?های پرشمار مردم است؟ بدیهی است اگر اقشار و طبقات مختلف جامعه نتوانند ابهامات خود را برطرف کنند ترجیح می?دهند که در این مرحله ثبت?نام کنند و در این صورت چگونه می?توان با فراغ بال به انتظار تحقق وعده?هایی نشست که دولتمردان داده و صدا و سیما نیز در هفته?های اخیر آن را منعکس کرده است. به?رغم بحث?های طولانی چند ماه اخیر، هنوز متأسفانه الگوی مطلوبی برای روشنگری مردم در تعیین نیازشان به یارانه و مزایای انصراف از دریافت آن شکل نگرفته است. حال سوال این است که چه باید کرد؟ به نظر می?آید هنوز هم دیر نشده است، دولتمردان در فرصت باقی?مانده باید تلاش کنند با حضور مدام و پرشمار در برنامه?های مختلف رادیویی و تلویزیونی از طریق گفت?و?گوهای مستقیم با مردم، پاسخ به پرسش?های پیامکی، مناظره با کارشناسان و تشریح تبعات ثبت?نام همگانی یا مزایای انصراف، تصویر روشنی از چشم?انداز آتی کشور ارائه کنند تا شهروندان هم بتوانند در فضایی دور از ابهام نسبت به ثبت?نام یا عدم ثبت?نام تصمیم بگیرند.»