در یک سالی که از عمر دولت تدبیر وامید گذشته است، فراز و فرودهایی را شاهد بوده ایم. در زمینه اقتصاد کلان تورم از بالای ۴۰% رشد به زیر ۲۵% رسیده است و نه تنها مهار شده است، بلکه کاهش هم پیدا کرده است. رشد اقتصادی هم به بیان اقتصاد دانان از عدد منفی به عدد مثبت گرایش پیدا کرده است. به دنبال این اتفاقات ما شاهد ثباتی نسبی در این زمینه در کشور  هستیم.

در بعد فرهنگی و سیاسی به محض احساس باز شدن فضا فشارهای مضاعفی بر دولت وارد شده است، تا جایی که شخص رئیس?جمهور در بعضی از موارد به عکس العمل وادار شد. از نظر سیاست خارجی هم دولت سعی در تنش زدایی داشته است و سیاست تقابل را به سمت تعامل با دنیا هدایت نموده است. این موفقیت?های دولت تدبیر و امید موجب عصبانی شدن تندروها شده است و از اینکه فضایی برای فعالیت?های سیاسی و فرهنگی فراهم شده است اصول?گرایان تندرو سخت برآشفته شده?اند. چراکه موفقیت روحانی در مقایسه با دولت احمدی نژاد را موفقیت اصلاح?طلبان می?دانند. در این میان راهبرد اصلاح?طلبان همکاری و همدلی با دولت روحانی است. به دلیل ا ین?که عقلای اصلاح?طلب به منافع?ملی و کشور فکر می?کنند و دولت فعلی نیز در جهت عزت کشور گام بر می دارد. متاسفانه بخشی از جریانات سیاسی و یا افرادی که خودشان را منصوب به جریانات سیاسی نموده?اند، در حوزه سیاست داخلی و خارجی سازمخالفت به دهان گرفته?اند و ناموزون و بدون آهنگ خاصی می نوازند. و اگر احساس کردند گوشه?ای بر وفق مرادشان نیست از کاهی، کوه می سازند و به جای کلی?نگری و توجه به منافع ملی  با جزئی?نگری دولت را تحت فشار قرار می دهند. این موضوع در حوزه استانی نیز قابل مشاهده است. عده?ای نگاهشان به مسایل صفر و یا صد است. در مقطعی که اوضاع بر وفق مرادشان احساس می?شد اوضاع را صد تفسیر می?کردند و اگر کمی اوضاع تغییر می?کرد اوضاع را صفر تفسیر می کنند. در این زمینه اصلاح طلبان دور اندیش باید شرایط موجود و امکانات دولت را در نظر بگیرند و بر اساس آن نسبت به دولت و عوامل اجرایی آن موضع?گیری نمایند و نقد منصفانه و کارساز را جایگزین تخریب نمایند. دولت کنونی باعث ایجاد آرامش در کشور شده است، نباید این آرامش  تبدیل به تنش سیاسی و ناآرامی?های بی فایده?ای شود که در آن آب گل?آلود هرکسی می?تواند ماهی بگیرد.

امروز بخش افراطی جریان رقیب دولت، علیه روحانی و دولت او تهاجمات سنگینی را شروع کرده?اند، لذا ما باید مراقب اوضاع باشیم و فراموش نکنیم در چنین فضایی بود که اصلاح?طلبان میدان بازی را به تیم احمدی?نژاد واگذار کردند تا آن همه مشکلات برای این مملکت رقم بخورد.

امروز و تحت این شرایط اگر انتقاد از دولت و استاندار در راستای منافع ملی و رعایت اصول اخلاقی باشد در رقابت بین جریان های سیاسی امر مذمومی نیست. اما اگر دامنه این انتقادها به دور از رعایت اصول اخلاقی و هتاکانه باشد در آن صورت امری مذموم و ناپسند است.

ما باید متوجه این موضوع مهم باشیم که شکست روحانی و تضعیف دولت او یعنی حاکمیت مجدد افراطی?گری و بازگشت پوپولیسم به کشور می?باشد.

نیروهای سیاسی اصلاح?طلب و اعتدال?گرا با درک صحیح از شرایط سیاسی موجود باید متوجه تلاش?های سازمان?یافته برای ناکامی دولت روحانی در عرصه?های مختلف و نماینده عالی دولت در استان باشند و مصالح کشور را بر اهداف سیاسی خاص خود مقدم بدارند و از نقش?آفرینی در سناریوهایی که آگاهانه برای تشنج?آفرینی و تنش?های کاذب طراحی شده است و یا خواهد شد خودداری نمایند.

این موضوع نافی نقد عالمانه و منصفانه با توجه به منافع ملی چه در سطح کلان و چه استانی نیست. نقد عالمانه و دل سوزانه در راستای منافع ملی و رشد و توسعه استان قطعاً مورد استقبال افکار عمومی و مسئولین قرار خواهد گرفت. امیدواریم همگان با درک شرایط فعلی در راه توسعه کشور و استان بکوشند تا شاهد فردایی بهتر باشیم.