چرا جریان اصلاحات در مقطع کنونی به این نتیجه رسید که به?صورت همه?جانبه از آقای روحانی حمایت کند؟

دلیل نخست این مساله به فقدان یک آلترناتیو اصلاح?طلب باز می?گردد. شاید اصلاح?طلبان به تعبیر شفیعی کدکنی «آنچه را که می?دیدند نمی?خواستند و آنچه را که می?خواستند، نمی?دیدند». اصلاح?طلبان در فضای سیاسی کشور آن کسی را که می?دیدند، نمی?خواستند و آن کسی را هم که می?خواستند، نمی?توانستند به صحنه بیاورند. دلیل دوم این مساله کارکرد چندگانه آقای روحانی برای جریان اصلاحات است. شاید در شرایط کنونی آقای روحانی بهتر از یک کاندیدای اصلاح?طلب بتواند اهداف اصلاح?طلبان را دنبال کند و در این زمینه قدم بردارد. دلیل سوم حمایت از آقای روحانی ترس از روی کار آمدن غیر اصلح دیگر در فضای سیاسی کشور بوده است. دلیل چهارم این مساله نیز این است که اصلاح?طلبان به?صورت طبیعی با کارتی که در اختیار ندارند نمی?توانند بازی کنند و باید با کارتی که در اختیار دارند، بازی کنند. به نظر می?رسد که در شرایط کنونی بهترین و عقلایی?ترین گزینه برای اصلاح?طلبان آقای روحانی باشد و به همین دلیل جریان اصلاحات همه تخم?مرغ?های خود را در سبد ایشان قرار داده است. البته دیدگاه?های من تا حدودی با این مسائل فاصله دارد. به نظر من جریان بزرگ، اصیل و نخبه?پرور اصلاحات می?توانست به گونه دیگری عمل و افکار عمومی را نیز به سود خود تهییج کند. با این همه، و با در نظر گرفتن فاصله انتقادی که با آقای روحانی دارم معتقدم در شرایط کنونی بهترین گزینه برای جریان اصلاحات آقای روحانی است و بنده نیز ایشان را گزینه برتر می?دانم و معتقدم باید به دیدگاه اکثریت اصلاح?طلبان که از آقای روحانی حمایت می?کنند احترام گذاشت.

آیا از آقای روحانی انتظار دارید در دولت دوم خود زمینه را برای روی کار آمدن یک دولت اصلاح?طلب در آینده مهیا کند؟

در پاسخ به سوال شما به قول لاکان، در موقعیت یک سوژه هیستریک قرار می?گیرم. همواره میان آروزها و آرمان?ها و واقعیت?های موجود فاصله وجود دارد. آنچه بنده به عنوان یک اصلاح?طلب از دولت آینده آقای روحانی طلب دارم این است که دولت ایشان باید از گفتمان اصیل اصلاح?طلبی بهره بیشتری ببرد. آقای روحانی نباید در فردای ورود به پاستور اصلاح?طلبان را بیرون از پاستور نگه دارد. سخن من به هیچ?عنوان به معنای سهم خواهی نیست. با این همه، آقای روحانی باید این نکته را در نظر داشته باشد که اصلاح?طلبی تنها آلترناتیو آینده جامعه هستند و تنها با این آلترناتیو است که می?توان به آینده امیدوار بود. آقای روحانی باید از دقایق گفتمانی و نیروهای اصیل این جریان در جهت تحقق اهداف خود استفاده کند. بنده به?صورت صریح عنوان می?کنم که آقای روحانی باید در آینده یک دولت ائتلافی تشکیل بدهد. آقای روحانی به خوبی به این نکته باور دارند که اگر درانتخابات پیش رو پیروزی در راه باشد وامدار جریان اصلاح?طلبی خواهد بود. با این همه، بنده هنگامی که عنوان می?کنم در موقعیت یک سوژه هیستریک قرار گرفته?ام به?دلیل این است که بین آنچه از دولت آینده آقای روحانی آرزو می?کنم با واقعیت?های موجود فاصله می?بینم. با این همه، اصلاح?طلبان از آقای روحانی حمایت خواهند کرد و آرزو می?کنند که در کارشان موفق باشند.

چرا این?طور فکر می?کنید؟

تحلیل من براساس شناختی است که از گفتمان اعتدال و ویژگی?هایی این گفتمان دارم. جریان اعتدالگرا از نوع کارگزارانی خود تلاش کرده است با جریان اصلاحات فاصله ایجاد کند. این وضعیت به شکلی است که این جریان در برخی مقاطع با جریان اصلاحات همراهی می?کند و در برخی مقاطع فاصله می?گیرد. به نظر می?رسد بین جغرافیای اصلاح?طلبی و جغرافیایی اعتدالگرایی از نوع کارگزارانی یک تمایز وجود دارد که با توجه به مقتضیات، فاصله خود را با جریان اصلاحات دور و نزدیک می?کند.

دیدگاه شما درباره رقابت سه کاندیدای اصلاح?طلب در مقابل سه کاندیدای اصولگرا در انتخابات ریاست?جمهوری سال96 چیست؟ آیا ترکیب کاندیداهای حاضر در انتخابات می?تواند نویدبخش یک انتخابات پرشور و با شکوه باشد؟

در مورد سه کاندیدای جریان اصلاحات باید این نکته را در نظر داشت که دو کارت از سه کارت موجود برای بازی نکردن است. آقای جهانگیری و هاشمی?طبا نیامده?اند که در انتخابات باقی بمانند، بلکه آمده?اند که صحنه را ترک کنند. این در حالی است که آقای جهانگیری در مناظره اخیر نقش پررنگی در تببین دستاوردهای دولت و همچنین جریان اصلاحات داشت که عملکرد ایشان قابل تقدیر است. با این همه، ایشان به همراه آقای هاشمی?طبا از قدرت اجماع بین جریان اصلاحات و اعتدالگرایان برخوردار نیستند و نمی?توان برای آنها حضور در پاستور را متصور شد. از سوی دیگر نحوه چینش مهره?های اصولگرایی در صحنه انتخابات به شکلی است که به دنبال تزلزل در رأی شکننده آقای روحانی در انتخابات ریاست?جمهوری سال92 هستند. به همین دلیل از یک چهره ملایم مانند آقای رئیسی در کنار یک چهره تهاجمی مانند آقای قالیباف در فضای انتخاباتی استفاده کرده?اند. اصولگرایان این احتمال را می?دهند که در نهایت دستشان از پاستور کوتاه خواهد ماند، به همین دلیل تلاش می?کنند با نوعی انتحار سیاسی و با دو کاندیدای متفاوت عرصه را بر آقای روحانی تنگ کنند و رأی ایشان را بشکنند. این در حالی است که آقای روحانی نیز آقای روحانی چهار سال قبل نیست و در این چهار سال مشقی نوشته که اتفاقا ممکن است در این مشق غلط?هایی وجود داشته باشد. عملکرد آقای روحانی در چهار سال گذشته با فراز و نشیب?ها و زشت و زیبایی?های زیادی همراه بوده است. بدون شک اصولگرایان تلاش خواهند کرد زشتی?ها و کاستی?های آقای روحانی را در فضای انتخابات و مناظره?ها پررنگ کنند.اصولگرایان تلاش می?کنند از برخی نقاط ضعف دولت آقای روحانی استفاده کنند تا به این وسیله بتوانند فضای روانی جامعه را به هم بزنند تا پایگاه رأی آقای روحانی با چالش جدی مواجه شود.