در این مناظره تراز نوینی از دروغ?گویی در نظام جمهوری اسلامی به نمایش گذاشته شد و به ثبت رسید. هم آقای میرسلیم، هم آقای رئیسی و هم آقای قالیباف نشان دادند که برای رسیدن به قدرت چگونه حاضرند اخلاق را زیر پا بگذارند و برای کم?رنگ جلوه?دادن بی?سوادی?شان? دروغ? بگویند. مناظره سوم، نمایش عمق و ژرفای بی?سوادی اقتصادی این سه نفر بود. اتفاقا همین بی?سوادی?شان نشان داد که هرچه راجع به ناتوانی?های دولت در حوزه?های اقتصادی سخن گفته بودند، تنها دروغ و شعار بوده است. همه سخنان?شان در حوزه?های رکود، بی?توجهی به? معیشت مردم، فساد و... تنها شعار بوده است. جناح مقابل که در این مناظره به شکل کامل بی?برنامه و بی?هویت ظاهر شد، دست?آویزی جز دروغ?پراکنی نداشت. اتفاقا در واکنش به همین گفتمان حاکم بر اصولگراها، آقای هاشمی?طبا اشاره دقیقی به این موضوع کرد که اگر فردی از موضوع فقر فیلمی بسازد، به او خواهید گفت سیاه?نمایی می?کند؛ چطور در این مناظره به این آسانی سیاه?نمایی می?کنید؟ این مناظره نشان داد که سه کاندیدای اصولگرا هیچ درکی از اقتصاد ندارند. آنها حتی نمی?دانند که در ترمینولوژی اقتصاد رکود به معنای دو فصل متوالی است که رشد اقتصاد صفر یا کمتر از آن باشد. متأسفانه آقای رئیسی حتی آمار را هم به درستی مطالعه یا حفظ نکرده بود؛ چراکه همه آمارهایش اشتباه بود. به?گمان من این مناظره از سوی سه فرد اصولگرا مظهر بی?تسلطی، بی?اخلاقی و نترسیدن از دروغ?گویی به مردم بود. آیا شیرازه اصلی دولت احتمالی اینها بر این روش استوار است؟ در جناح مقابل، آقای هاشمی?طبا نمایش شرافت?مندی و اخلاق و اصالت بود. آقای روحانی كه در دو مناظره پیشین ضعیف?تر عمل کرده بود، توانست به?خوبی از پس مناظره برآید و ضعف اطلاع?رسانی چهار سال گذشته دولت را به نوعی پوشش داد. آقای جهانگیری اما پدیده این انتخابات است؛ او امروز مسلط?ترین فرد به اقتصاد ایران، در ایران و چه بسا در همه جهان است. هیچ?کس به اندازه او ساختار اقتصاد ایران را نمی?شناسد. جمهوری اسلامی امروز یک تکنوکرات مسلمان دارد که هم با عدد و رقم آشنا است و هم در نظریه و تئوری قوی است. او به?راستی سرمایه این نظام است و می?توان با افتخار از این مرد عمل نام برد. 
* عضو هیئت علمی 
دانشگاه شهید بهشتی