انسان و قدر و قدردانی!

 عبدالخالق برازجانی!

چندسال پیش به اتفاق آقای شاهرخ سروری در مسجد کوی دهدشتی بوشهر به انتظار نشسته بودیم تا نماز مغرب و عشا را پشت سر آیت اله سید مصطفی حسینی اقامه کنیم. شب همان روز، شب قدر بود. بعد از نماز مغرب،آقا بدون هرگونه مکثی و انجام تعقیباتی برگشتند و روبروی جمعیت نشستند!

آقا فرمودند: امشب شب قدر است! فردا حال و هوای خودتان را بنگرید و اگر ذره ای تغییر و تحول درونی در شما ایجاد شده باشد و انسان بهتری شده باشید به مقصود رسیده اید والا غیر از این هرچه گرسنگی و تشنگی و شب بیداری کشیده باشید باد هواست!

تمام این کلمات در زمانی کمتر از یک دقیقه فرمودند و برای اقامه نماز عشا برخاستند. من و شاهرخ به هم نگاه کردیم و چیزی نگفتیم!

این سخنان کوتاه و حکمت آمیز مثل نسیمی خنک حتی پس از گذشت سالیان زیادی، هنوز صورتم را نوازش می دهند

هفته معلم است!

گاتان یکی از اساتید ذِن معتقد بود که ما سه نوع شاگرد داریم: آن هایی که مفاهیم و ارزش ها را در زندگی بکار می گیرند و به دیگران انتقال می دهند. دسته دوم کسانی هستند که فقط بابت حضورشان مدارس تعطیل نمی شوند! 

و دسته آخر کسانی که بسان نیمکت ها و دیوارها می آیند و می روند!

گاسان استاد دیگری هم می گفت: یک شاگرد معمولی تاثیر استادش را به کار می گیرد. یک شاگرد خوب لطف استادش را ستایش می کند ولی یک شاگرد عالی زیر فشار استاد قوی می شود!

عکس در تصویر خانم بدخش معروف به خانم فرشاد، مدیر چهل پنجاه سال پیش دبستان پورسینا و مدرسه راهنمایی دخترانه اندیشه بوشهر هست.مدیر اولین دبستانی که من و دیگر بچه های چهار محله جنوبی شهر بوشهر در آن دانش آموزی کردیم. مرحوم آقای فرشاد هم مدیر دبستان های پورسینا کوی امامزاده و استاد معین کوی سرتل بودند. یاد استاد فرشاد گرامی و سلامتی قرین راه زندگی خانم بدخش و سایه اش بر سر فرزندانش مستدام باد.

شایسته است در این جا یادی بکنم از دیگر مدیران دبستان پورسینا! مرحوم استاد احمد موذنی و مرحوم استاد احمد فرزانه که دغدغه شان انسان و تربیت انسان نه تنها برای کشور عزیزمان ایران بود که بلکه برای سرتاسر عالم بود. فرهیختگان زیادی در اقصی نقاط دنیا، شاگردان این دو بزرگوار بوده اند.