به گزارش ایرنا، در این یادداشت آمده است: بالاخره بعد از ۷۰ سال مطالبه عمومی، سهم مناطق آزاد به بوشهر هم رسید و قسمتی از شهرستان بوشهر با پسکرانه بندر به منطقه آزاد تبدیل شد، گرچه تلاش?هایی برای تصویب این مهم در دولت روحانی رخ داد، اما رفت و برگشت?های بین مجلس و شورای نگهبان و مجمع تشخیص مصلحت، میوه استفاده از آن را نصیب دولت بعدی نمود.

با تصویب بندر آزاد بوشهر، موجی از امیدواری و همچنین سیلی از بیم و نگرانی در بین اقشار مختلف مردم بوشهر بوجود آمده?است، از طرفی تعدادی از مردم که فکر می کنند ایجاد این بندر آزاد باعث رونق استان می?شود، خوشحال و امیدوارند و در مقابل تعدادی از مردم از عوارض وخیم راه?اندازی این بندر آزاد روی وضعیت اقتصادی بویژه از گران شدن زمین و مسکن نگران هستند.

در یک نگاه کلی شکی نیست که وجود مناطق آزاد باعث رونق اقتصادی و سرعت گرفتن توسعه و جذب سرمایه?گذاران می?شود، اما آنچه باعث نگرانی است نحوه راه?اندازی و اداره و مدیریت این مناطق در کشور است که در مواردی با رانت و اختلاس و زمین?خواری و سو استفاده همراه بوده و از شیرینی خدمات مناطق آزاد کاسته است، بنابراین با توجه به تجارب ناخوشایند قبلی، ضروری است که در مدیریت راه?اندازی و اداره این منطقه حساسیت ویژه?ای مد نظر قرار گیرد.

- اما حقیقت ماجرا اینکه اگر خواهان توسعه متناسب با سابقه تاریخی بوشهر و بازگشت رونق تجاری و اقتصادی به این بندر هستیم، چاره?ای جز اینکه تن به جراحی اقتصادی بدهیم و با ورود خون و سرمایه و انرژی فوق العاده، این مسیر را که دهه?ها است لاکپشت وار طی می?کنیم، با سرعت بیشتری طی کنیم تا بلکه در این یک قرن اخیر که از قافله توسعه دیگر مناطق توسعه یافته، عقب مانده?ایم، بیشتر باز نمانیم و شاید فاصله خود را با آنها کمتر کنیم و این امر هم میسر نیست جز با دوپینگ منطقه آزاد که گرچه عوارضی هم همراه خود دارد، اما چنانچه درست مدیریت شود، می?تواند رونق اقتصادی و توسعه را همراه خود به این بندر کهن بیاورد.

- گرچه در سال?های اخیر باوجود مشکلات موجود بودجه?ای بدلیل نابسامان بودن وضعیت ناشی از تحریم?ها، اعتبارات متناسبی با توزیع اعتبارات بودجه?ای در سطح کشور، به بوشهر تزریق شده?است اما این اعتبارات دولتی برای انجام پروژه?های زیر ساختی مهم استان کافی نبوده و در آینده هم نیستند، سال?هاست در اتوبان کردن مسیر بوشهر - شیراز مانده?ایم، حدود ۲۰ سال است که از طرح پروژه راه آهن شیراز به بوشهر می?گذرد و هنوز یک متر هم این قطار به جلو نرفته، تعداد زیادی از جوانان تحصیل کرده و متخصص این استان بیکار هستند و اشتغال مورد انتظار در سراسر استان بوجود نمی?آید، تعداد زیادی از کارخانه?های درون استان یا تعطیل و یا نیمه فعالند که همه این?ها نشان می?دهد که سرمایه?گذاری کافی در این پروژه?ها انجام نگرفته و یا جذبه?ای برای سرمایه?گذاری وجود ندارد.

- این همه نیروی متخصص و کارشناس در رشته?های مختلف دانشگاهی و جوانان برومند که نیاز به اشتغال برای سر و سامان دادن به زندگی و تشکیل خانواده دارند، کی و کجا باید مشغول به کار شوند؟ وضعیت اشتغال استان در آینده هم طبق روال قبل است و اگر اتفاقی مهم در عرصه سرمایه?گذاری و اشتغال صورت نگیرد، همچنان باید شاهد بیکاری ده?ها هزار نفر از جوانان باشیم و شاید بندر آزاد با جذب سرمایه?های کلان بتواند زمینه اشتغال بسیاری از آنها را فراهم کند.

- تجربه تلخ مناطق آزادی همانند کیش و قشم، ما را ترسانده که غیر بومی ها هجوم بیاورند و جا برای زندگی بومی?ها هم نباشد، اما بوشهر، کیش و قشم موقع منطقه آزاد شدن نیست، امروز بوشهر ظرفیت پذیرای ده?ها هزار نفر دیگر از هموطنانمان را دارد و امکانات خدماتی آن براحتی می?تواند از افراد جدید پشتیبانی کند، همچنان که هنگام نوروز و مسافران میلیونی آن ایام، نیز کمبودی از لحاظ امور رفاهی و خدماتی حس نمی?شود.

- تجریه عسلویه و پارس جنوبی ما را ترسانده از اینکه نوش آن صنایع عظیم نفت و گاز برای دیگران باشد و نیشش برای ما، درآمد و اشتغالش برای دیگران باشد و آلودگی وبیکاریش برای ما، اما آنجا وزارت نفت و صندوق درآمدی کشور و مدیریت یکپارچه و ضرورت راه?اندازی فازهای پارس جنوبی برای نجات کشور بود و اینجا می?توان از آن تجربه استفاده و بومی?ها مدیریت بندر آزاد را در دست بگیرند و نوش و لذت این امتیاز را به کام مردم منطقه سرازیر کنند.

- بندر آزاد بوشهر یک امتیاز هست و استفاده از آن بستگی به نحوه افکار و رفتار و مدیریت ما دارد، می?توانیم آن را یک فرصت بدانیم و برای رونق استان و رفاه مردم و جذب سرمایه گذار و ایجاد اشتغال از آن استفاده کنیم یا آن را یک تهدید تلقی کنیم و مخالفت و رهایش کنیم تا بدست دیگران ایجاد و مدیریت شود و ما فقط نظاره گر آنچه به نفع دیگران در آنجا اتفاق می?افتد باشیم.

- توسعه نیاز به ریسک و خطر کردن و دل به دریا زدن دارد، با نشستن در ساحل امن و افسوس گذشته خوردن، به صید مروارید نمی رسیم، شجاعت و دل دریایی و سختی و به سوی هدف حرکت کردن است که ما را به مروارید توسعه و رونق اقتصادی و رفاه و اشتغال می?رساند و شاید بندر آزاد در این راه به ما کمک کند.