طراحی سایت
تاريخ انتشار: 24 دي 1400 - 11:26

حسین زیرراهی: یک کشتی تا زمانی که مقصدی در بندری دیگر یا نقاطی از دریا برایش مشخص نشده باشد بندر فعلی خود را ترک نمی?کند. وقتی مقصد مشخص باشد موارد زیر هم به صورت تقریبی مشخص می?شود: مسیر یا مسیرهای رسیدن به آن مقصد. مقدار سوخت، آذوقه و مایحتاج سفر. نفراتی که باید در این سفر همراه شوند. شرح وظایف افراد و سرنشینان کشتی. زمان تقریبی رسیدن به مقصد، توقف و زمان برگشت...

چرا لازم است هدف داشته باشیم و هدف?گذاری کنیم؟

حسین زیرراهی

یک کشتی تا زمانی که مقصدی در بندری دیگر یا نقاطی از دریا برایش مشخص نشده باشد بندر فعلی خود را ترک نمی?کند. وقتی مقصد مشخص باشد موارد زیر هم به صورت تقریبی مشخص می?شود: مسیر یا مسیرهای رسیدن به آن مقصد. مقدار سوخت، آذوقه و مایحتاج سفر. نفراتی که باید در این سفر همراه شوند. شرح وظایف افراد و سرنشینان کشتی. زمان تقریبی رسیدن به مقصد، توقف و زمان برگشت.

در طی مسیر ممکن است جایی سرعت کم یا زیاد شود، بخشی از مسیر تغییر کند، بخشی از مسیر دریا طوفانی شود یا حتی مشکلات دیگری هم از راه برسد. ولی یک چیز هست که تغییر نمی?کند. آن هم مقصد یا بندر هدف است. ممکن است به دلایلی کشتی به مقصد نرسد، مجبور شود برگردد یا به بندری دیگر برود. ولی تا زمانی که چنین شرایطی پیش نیامده است هدف همچنان همان است و برآیند تمام تلاش مجموعه برای رسیدن به آن است.

حال فرض کنید ناخدای یک کشتی تصمیم بگیرد همین طوری به دریا بزند بدون هدف یا مقصدی خاص. در این صورت هیچکدام از اطلاعاتی که بر شمردیم را نمی?داند: مقدار سوخت، آذوقه، نفر، مسیر، زمان، امکانات، کارهای لازم، هواشناسی، بودجه مورد نیاز و غیره ... البته این فقط فرض مثال بود و هیچ ناخدایی چنین کاری را نمی?کند. ولی متاسفانه ما انسانها در زندگی چنین کاری می?کنیم. هدف نداریم. البته خواسته?هایی داریم ولی آن هدف نیست. چرا؟ چون شفاف و مشخص نیست. در واقع آرزو است تا هدف. درست مثل مقصد کشتی که بقیه نیازمندی ها را مشخص می?کند، هدف هم چنین کارکردی دارد. به ما می?گوید چه برنامه، امکانات، زمان، بودجه، همراهان، مسیر دستیابی و کارهایی برای رسیدن به آن لازم است. البته همه این ها به صورت تقریبی است. ولی هدفی که روی کاغذ نوشته شده باشد نیازمندی?های آن هم در پی اش می آید.

ما انسانها اغلب آرزوهای مبهمی داریم. مثلا من می?خواهم موفق شوم، در رفاه زندگی کنم، دکتر شوم، پولدار شوم، با همسر مورد علاقه ام ازدواج کنم، مدیر شوم، کارخانه?دار شوم. این خواسته ها آن قدر گنگ و کلی است که هیچ نشانی?ای به صاحبش نمی?دهد. درست مثل ناخدایی که بگوید من می?خواهم به دریا بروم. یا مثلا به آفریقا بروم. این مقصد آن قدر کلی است که هیچ چیز را برایش مشخص نمی?کند.

حال اگر فردی روی کاغذ بنویسد من می?خواهم تا سه سال آینده خانه?ای به متراژ تقریبی صد متر در فلان محله شهر بخرم. این می?شود هدف. چون مکتوب است، زمان?دار است، بودجه تقریبی آن مشخص است. کارهایی که باید برای رسیدن به آن انجام شود هم تا حدی مشخص است. مثلا چه قدر باید کار یا پس?انداز کند، چه قدر باید وام بگیرد، کجا به دنبال آن بگردد و از چه کسانی کمک بگیرد. دانش?آموزی که می?خواهد در رشته مهندسی کشتی دانشگاه بوشهر قبول شود هدف تعیین کرده است. چون می?داند چه درسهایی را باید بخواند، در چه سطحی بخواند، از چه منابعی استفاده کند و چه قدر زمان برای آماده شدن اختصاص دهد. داشتن هدف و هدفگذاری باعث می?شود منابع ما شامل زمان، انرژی، هزینه و روابط مان بر یک موضوع متمرکز شود. در این صورت احتمال موفقیت ما بسیار زیاد می?شود.

  (هفته نامه نسیم جنوب- سال بیست و چهارم، شماره 986)

مرتبط:
» کتاب هایی با تاثیر عمیق [بيش از 3 سال قبل]

نظرات کاربران
ارسال نظر

نام:

ايميل:

وب سايت:

نظر شما: