بوشهر؛ محروميت در کنار گنجينه ? هاي طلايي  

نسیم جنوب- دکتر عبدالرحيم مهرور  

بوشهر زادگاه ما و اجداد ما، بوشهر مجموعه و گنجينه ? اي طلايي از: شيلات و دريايش، نيروگاه اتمي و برقش، نفت و جزيره خارگش، گاز و بندر عسلويه ? اش، حافظان قرآن دشتي ? اش، بندر دلوار و رئيسعلي ? اش، گناوه، ديلم و مردمان با صفايش، نخلستان و خرماي اهرم و دشتستانش، پتروشيمي و شهرهاي جم ، دير و کنگانش و بوشهر جايي که جايگاهش غارت شده است.

بوشهر شهر و استاني که برخي از مسئولينش   يک شبه ره صد ساله مي پيمايند و به همين خاطر بجاي اين ? که در خدمت مردم باشند چشم و گوش بسته در خدمت ارباب قدرت هستند.

بوشهر شهري است که خيابان ? ها و پياده ? روهايش ناهموار و به ارتفاعات کوههاي زاگرس، البرز و در مواردي به ارتفاعات کوه ? هاي هيماليا و کليمانجارو مي ? رسد.

بوشهر شهري که پل هوايي آن معجزه مي ? کند از ترافيکي که بايد با ساخت آن کاهش يابد اما بدليل اينکه ميداني در زير گذر آن به وسعت قاره آسيا احداث شده، غوغا مي ? کند.

بوشهر استاني که تا چند سال ديگر به گفته استاندارش آب آشاميدني به کشورهاي ديگر صادر مي ? کند در حالي که شهروندانش مثل سيستان و بلوچستان هميشه تشنه لب هستند.

بوشهر گرانترين شهرهاي ايران است و به گونه ? اي که سرمايه ? هاي بانکي آن در استان ? هاي ديگر خرج مي شود.

بوشهر شهر نخل و آفتاب و دريا با جاذبه ? هاي رويايي از بناه ا و معماري کهن همراه با رقص بادها در شناشيرها، طارمه ? ها، دالون ? ها و کوچه پس کوچه ? هايش، اما مردمان بومي اش به دليل فقر و گراني سرسام آور مسکن آواره حاشيه شهر و يا روستاها شده ? اند.

بوشهر بندري پنهان و متروکه اما سرشار از سرمايه ? هاي کلاني مثل نفت و گاز ، شيلا ت و اتم و خرما که بعد از تهران ثروتمندترين استان کشور است اما اکنون از محروم ? ترين و فقيرترين استانهاست.

بوشهر شهري که در تابستان اداراتش در گرماي 50 درجه دائر و در گرماي 35 درجه تعطيل مي ? شوند و در زمستان مدارسش در روزهاي بارندگي باز ولي در روزهاي آفتابي تع طيل است.

بوشهر استاني که: بنادرش متروکه، راه ? هايش کوفته، شهرهايش پخته، مردمانش سوخته، درمانش نياموخته، آب و برقش پلاسيده، مخابراتش به هم ريخته، برخي مديرانش تافته جدا بافته و سرمايه ? هايش از قبل باخته اما: فوتبالش در جهان نما ساخته (طارمي).

در يک کلام : بوش هر اسير سرنوشت خود باخته ? ايست که همواره در حاشيه خليج هميشه فارس از طرف مرکزنشينان بيگانه شمرده مي ? شود اما سودش دهان هر شخصي به جز بوميانش را به آب مي ? اندازد.

(هفته نامه نسیم جنوب- سال بیست و ششم، شماره 1049)