خشونت عليه زنان

نسیم جنوب، معصومه احمدپور بوشهري

خشونت عليه زنان در برخي کشور ها شامل اشکال مختلف ي از «خشونت مبتني بر جنسيت» است و ممکن است شامل آزار عاطفي، فيزيکي، جنسي يا ذهني باشد که معمولاً توسط يک مرد عليه يک زن انجام مي ? شود. اشکال رايج خشونت عليه زنان در ايران شامل اعمالي مانند آزار خانگي، تجاوز جنسي و قتل است. براي اينکه خشونت عليه زنان تلقي شو د، اين عمل بايد صرفاً به دليل زن بودن قرباني انجام شود. به ? طور معمول اين اعمال توسط مردان در نتيجه نابرابري ? هاي جنسيتي طولاني مدت موجود در کشور انجام مي ? شود.

رفتار يا حتي تهديد به رفتار خشونت ? آميز مبتني بر جنسيت که منجر به آسيب و رنج فيزيکي، جنسي و رواني د ر زنان شود، خشونت عليه زنان تعريف مي ? شود. طبق اين تعريف اعمال اجبار و ايجاد محروميت خودسرانه از آزادي براي زنان، چه در عرصه عمومي اتفاق بيفتد، ?   چه در عرصه خصوصي، جزو تعريف خشونت عليه زنان قرار مي ? گيرد. اين مفهوم اولين بار توسط يوهان گالتونگ در سال 1969 مطر ح شد.

خشونت عليه زنان پديده ? اي است که در آن زن به خاطر جنسيت خود و به علت صرفاً زن بودن مورد اعمال زور و تضييع حق از سوي جنس مخالف قرار مي ? گيرد. به ? طور کلي هر نوع عمل يا رفتاري که به آسيب جسمي، جنسي و رواني يا محروميت و عذاب زن منجر شود خشونت عليه زنان گفت ه مي ? شود. تهديد به چنين اعمال و رفتاري، محروميت از آزادي به اجبار يا به اختيار، اعم از زندگي شخصي و يا جمعي نيز جزء خشونت عليه زنان مي باشد.

خشونت خانگي اغلب به معني تعرض مرد به همسر (شريک عاطفي مونث) است. خشونت خانگي عليه زنان را مي ? توان به عنوان هرنوع اق دام يا قصور وابسته به جنسيت تعريف کرد که منجر به مرگ، آسيب جسمي، جنسي يا رواني و آسيب معنوي به زنان مي شود؛ که توسط افرادي با پيوندهاي خانوادگي يا حتي بدون اين پيوندها که از طريق پيوندهاي خويشاوندي يا کلامي با هم در ارتباط هستند از جمله روابط پراکنده ايجاد مي شود.

خشونت پليس با زنان به ? بهانه ? هاي مختلف و ضرب و شتم آنان از مظاهر خشونت عليه زنان در بعضي کشورها مي ? باشد.

(هفته نامه نسیم جنوب، سال بیست و ششم، شماره 1063)