لب خندان و دل آرام، هميشگي نيست  

  دکتر يونس قيصي ? زاده  

سال ? ها پيش براي کوتاه کردن موهايم نزد يکي از پيرايشگران جوان مي ? رفتم که روحيه ? شاد و دل خوشي داشت و با تعريف خاطرات شيرين، لحظات خوبي را در هنگام کار براي مشتريان، رقم مي ? زد. تا اين ? که يک بار با در بسته محل کارش روبرو شدم و تا چندين ماه هم بر سر کارش حاضر نشد. بعد از مدتي ديدم که برگشته و مشغول به کار است. يک روز در هنگام کوتاه کردن موهايم، دليل اين غيبت چندين ماهه وي را جويا شدم و شنيدم که مي ? گفت دچار افسردگي شديد شده بوده، بطوري ? که نمي ? توانسته با کسي حرف بزند، يا کاري انجام دهد، يا خوراک درستي بخورد يا خواب کافي داشته باشد.

خوشبختانه بعد از مدت ? ها با کمک روانپزشک بهتر شده بود و داشت تلاش مي ? کرد تا به زندگي عادي برگردد. نکته ? قابل توجهي که مي ? گفت اين بود که نه خودش و نه خانواده و دوستانش انتظار چنين گرفتاري را نداشتند و باور نمي ? کردند که با آن روحيه شاد و لب خندان، به افسردگي گرفتار شده است.

اين خاطره يک درس ساده اما مهم براي ما دارد؛ اين ? که سلامت روان ما هميشگي نيست و ممکن است به دلايل گوناگون آسيب ببيند و در معرض فروپاشي قرار بگيرد.

متاسفانه يک باور قديمي وجود دارد که فکر مي ? کنيم سلامت رواني ما محکم هست و بيدي نيست که با اين بادها بلرزد! اما بايد بدانيم که همان ? طور که سلامت جسمي ما ممکن است آسيب ببيند، سلامت روان ما نيز تغييرپذير است و مي ? تواند در طول زندگي تغيير کند. گاهي بروز يک مشکل در زندگي، رابطه با يک آدم منفي، حضور در يک محيط آسيب ? زا، وجود مشکل جسمي و... مي ? تواند بدون اين ? که خودمان نيز متوجه باشيم، سلامت روان ما را دچار مشکل کند. لب خندان و دل شاد ما اگر متوجه آن ? چه مي ? گذرد نباشيم و براي روبرو شدن با آن آماده نشده باشيم، مي ? تواند به چشم گريان و دلي افسرده تبديل شود.

بايد ياد بگيريم که چه چيزهايي مي ? توانند سلامت روان ما را تهديد کنند و چه علائمي وجود دارند که نشان مي ? دهند سلامت ذهن ما رو به وخامت است و چگونه مي ? توانيم در مقابل اين شرايط بحراني، پاسخ ? هاي درست و مناسب دهيم و به بهترين شکل به حفظ و بهبود سلامت روان خود کمک کنيم.

طيف وسيعي از عوامل بيولوژيکي، اجتماعي، شناختي، محيطي و تجارب زندگي وجود دارند که بر سلامت روان ما تاثير مي ? گذارند و با توجه به محدوديت ? هاي ما، ممکن است که باعث ايجاد مشکلات ذهني براي ما شوند.

چاره ? اي جز يادگيري مهارت ? هاي زندگي و افزايش توان خود براي مقابله با اين آسيب ? ها نيست، نمي ? توان دست روي دست گذاشت و هر وقت دچار درد و رنج ناشي از آسيب ? هاي روان شد، شکايت کرد که چرا چنين شد و آن وقت تازه بفکر چاره افتاد. بايد از خودمان مراقبت کنيم چرا که فقط همين يک بار فرصت زندگي داريم.

(هفته نامه نسیم جنوب – سال بیست و ششم، شماره 1070)