کوچه به انتها نرسيد

کوچه فستيوال را و شما را و خودمان را بغل مي ? گيريم و خداحافظي مي ? کنيم.

دلخوشي و روشنايي دمي ک نج کوچه ? هاي بوشهر فرش پهن کرد و از چهارگوشه ايران نشستيم روش چاي خورديم و لحظاتي، کمي دقيقتر به جهان نگاه کرديم.

همين ما را بس.

موسيقي مقصد نبود، نيت بود.

ما در واقعيت تمااام راه را رفته ? ايم هر چند در ظاهر گام آخرش توي پايمان ماسيده باشد.

حالا همه با ه م

توي دل ? مان هر جا که هستيم روز پاياني را جشن مي ? گيريم. گويي که وسط عمارت حاج رييس ? التجار نشسته ? ايم و سازها کوکند و ابرها پراکنده.

خوش برگرديد به خانه و خلوتتان و زورتان براي ادامه جهان بيشتر باشد انشالله.