جوانان نگرانند که صدايشان شنيده نشود و مطالباتشان ناديده گرفته شود 

نسیم جنوب، حسين صداقت 

طي روزهاي گذشته در جلسات جداگانه با خانم آذر منصوري، رييس جبهه اصلاحات ايران، آقاي دکتر خانيکي عضو شوراي راهبري دولت چهاردهم و آقاي مرعشي دبير کل حزب کارگزاران سازندگي، سعي کرديم تا مطالبات و صداي نسل جوان اصلاح‌طلب را به گوش آنان برسانيم و از آينده سخن بگوييم، آينده‌اي که متعلق به جوانان است، جوانان اين سرزمين کهن. جوانان، آينده‌سازان ايران هستند و معتقديم که بايد در تصميم‌گيري‌هاي کلان کشور نقش فعال‌تري داشته باشند. 

به آنان گفتيم ما اين‌جا هستيم تا صداي نسلي باشيم که در تب و تاب تغيير مي‌سوزد، نسلي که مي‌خواهد ايران فردا را بسازد. 

مطالبه اصلي ما در اين برهه زماني استفاده از ظرفيت نخبگان نسل‌ جوان در کابينه دولت چهاردهم است. اما چرا اين مطالبه براي ما حياتي است؟

1.نمايندگي واقعي: ما نياز داريم صداي‌مان در بالاترين سطوح تصميم‌گيري شنيده شود. يک وزير جوان مي‌تواند نماينده واقعي دغدغه‌ها، آرمان‌ها و چالش‌هاي ما باشد. او مي‌تواند از مشکلات بيکاري جوانان، چالش‌هاي ازدواج و مسکن، و دغدغه‌هاي سياسي و اجتماعي ما سخن بگويد.

2.نوآوري و خلاقيت: جوانان، موتور محرکه نوآوري و تغيير هستند. در عصر انقلاب ديجيتال و هوش مصنوعي، ما نياز به مديراني داريم که زبان تکنولوژي را بفهمند و بتوانند ايران را در مسير پيشرفت قرار دهند. يک وزير جوان مي‌تواند ايده‌هاي نو و راهکارهاي خلاقانه را به سيستم مديريتي کشور تزريق کند.

3.پل ارتباطي بين نسل‌ها: اين وزير مي‌تواند پلي ميان نسل جوان و ساختار سنتي قدرت باشد. او مي‌تواند به کاهش شکاف نسلي در عرصه سياست کمک کند و ديدگاه‌هاي مختلف را به هم نزديک سازد.

4.الهام‌بخشي و اميد: انتصاب وزراي جوان، پيامي قدرتمند به تمام جوانان ايران خواهد داد. اين پيام مي‌گويد که روياهاي بزرگ در سر بپرورانيد، که مي‌توانيد به بالاترين سطوح مديريتي کشور برسيد. اين يعني تزريق اميد به رگ‌هاي جامعه.

5.مشارکت در تصميم‌گيري‌ها: ما مي‌خواهيم در تصميماتي که آينده ما را شکل مي‌دهد، نقش داشته باشيم. از سياست خارجي گرفته تا برنامه‌هاي اقتصادي و فرهنگي، ما حق داريم که در اين تصميمات مشارکت کنيم.

از بيم‌ها و اميدهاي جوانان صحبت کرديم:

بيم‌هاي ما:

-ما نگرانيم که صداي‌مان شنيده نشود و مطالبات‌مان ناديده گرفته شود.

-بيم داريم که تجربه و دانش ما کافي تلقي نشود و به بهانه «جوان بودن» از مسئوليت‌هاي مهم دور نگه داشته شويم.

-نگرانيم که ساختارهاي سنتي قدرت در برابر اين تغيير مقاومت کنند.

-بيم داريم که اين وعده‌ها تنها در حد شعار باقي بماند و عملي نشود.

اما اميدهاي ما قوي‌تر است:

-اميدواريم که با حضور وزراي جوان، صداي نسل ما در تصميم‌گيري‌هاي کلان کشور طنين‌انداز شود.

-اميد داريم که اين گام، آغازي باشد براي حضور پررنگ‌تر جوانان در عرصه‌هاي مختلف مديريتي کشور.

-اميدواريم که با تزريق انرژي و ايده‌هاي نو، شاهد تحولي مثبت در ساختار اداري و اجرايي کشور باشيم.

-اميد داريم که اين حرکت، الهام‌بخش جوانان سراسر کشور شود تا براي ساختن آينده‌اي بهتر تلاش کنند.

در پايان از آنان خواستيم که صداي رساي ما باشند و اين مطالبه را با جديت پيگيري کنند. به دولتمردان بگويند که جوانان ايران آماده‌اند تا مسئوليت بپذيرند، که ما مي‌خواهيم بخشي از راه‌حل باشيم، نه بخشي از مشکل.

ما مي‌دانيم که اين راه، راهي دشوار است. مي‌دانيم که ممکن است با مقاومت‌هايي روبرو شويم. اما باور داريم که با همراهي آنان و ديگر بزرگان جبهه اصلاحات، مي‌توانيم اين تغيير مهم را رقم بزنيم.

ما آماده‌ايم تا با تمام توان براي تحقق اين هدف تلاش کنيم. آماده‌ايم تا ثابت کنيم که مي‌توانيم مسئوليت‌پذير باشيم، که مي‌توانيم نوآوري را با تجربه ترکيب کنيم، که مي‌توانيم پلي باشيم ميان گذشته پرافتخار و آينده درخشان ايران.

ما اينجا هستيم تا بگوييم که آينده از آن ماست، و ما آماده‌ايم تا آن را بسازيم. با هم، مي‌توانيم ايراني بهتر، آزادتر و پيشرفته‌تر بسازيم.

(هفته نامه نسیم جنوب، سال بیست و هفتم، شماره 1090)