جوانان نگرانند که صدايشان شنيده نشود و مطالباتشان ناديده گرفته شود  

نسیم جنوب، حسين صداقت  

طي روزهاي گذشته در جلسات جداگانه با خانم آذر منصوري، رييس جبهه اصلاحات ايران، آقاي دکتر خانيکي عضو شوراي راهبري دولت چهاردهم و آقاي مرعشي دبير کل حزب کارگزاران سازندگي، سعي کرديم تا مطالبات و صداي نسل جوان اصلاح ? طلب را به گوش آنان برسانيم و از آينده سخن بگ وييم، آينده ? اي که متعلق به جوانان است، جوانان اين سرزمين کهن. جوانان، آينده ? سازان ايران هستند و معتقديم که بايد در تصميم ? گيري ? هاي کلان کشور نقش فعال ? تري داشته باشند.  

به آنان گفتيم ما اين ? جا هستيم تا صداي نسلي باشيم که در تب و تاب تغيير مي ? سوزد، نسلي که مي ? خواهد ايران فردا را بسازد.  

مطالبه اصلي ما در اين برهه زماني استفاده از ظرفيت نخبگان نسل ? جوان در کابينه دولت چهاردهم است. اما چرا اين مطالبه براي ما حياتي است؟

1.نمايندگي واقعي: ما نياز داريم صداي ? مان در بالاترين سطوح تصميم ? گيري شنيده شود. يک وزير جوان مي ? تواند نماينده واقعي دغدغه ? ها، آرمان ? ها و چالش ? هاي ما باشد. او مي ? تواند از مشکلات بيکاري جوانان، چالش ? هاي ازدواج و مسکن، و دغدغه ? هاي سياسي و اجتماعي ما سخن بگويد.

2.نوآوري و خلاقيت: جوانان، موتور محرکه نوآوري و تغيير هستند. در عصر انقلاب ديجيتال و هوش مصنوع ي، ما نياز به مديراني داريم که زبان تکنولوژي را بفهمند و بتوانند ايران را در مسير پيشرفت قرار دهند. يک وزير جوان مي ? تواند ايده ? هاي نو و راهکارهاي خلاقانه را به سيستم مديريتي کشور تزريق کند.

3.پل ارتباطي بين نسل ? ها: اين وزير مي ? تواند پلي ميان نسل جوان و ساخ تار سنتي قدرت باشد. او مي ? تواند به کاهش شکاف نسلي در عرصه سياست کمک کند و ديدگاه ? هاي مختلف را به هم نزديک سازد.

4.الهام ? بخشي و اميد: انتصاب وزراي جوان، پيامي قدرتمند به تمام جوانان ايران خواهد داد. اين پيام مي ? گويد که روياهاي بزرگ در سر بپرورانيد، که مي ? تو انيد به بالاترين سطوح مديريتي کشور برسيد. اين يعني تزريق اميد به رگ ? هاي جامعه.

5.مشارکت در تصميم ? گيري ? ها: ما مي ? خواهيم در تصميماتي که آينده ما را شکل مي ? دهد، نقش داشته باشيم. از سياست خارجي گرفته تا برنامه ? هاي اقتصادي و فرهنگي، ما حق داريم که در اين تصميما ت مشارکت کنيم.

از بيم ? ها و اميدهاي جوانان صحبت کرديم:

بيم ? هاي ما:

-ما نگرانيم که صداي ? مان شنيده نشود و مطالبات ? مان ناديده گرفته شود.

-بيم داريم که تجربه و دانش ما کافي تلقي نشود و به بهانه «جوان بودن» از مسئوليت ? هاي مهم دور نگه داشته شويم.

-نگرانيم که ساخت ارهاي سنتي قدرت در برابر اين تغيير مقاومت کنند.

-بيم داريم که اين وعده ? ها تنها در حد شعار باقي بماند و عملي نشود.

اما اميدهاي ما قوي ? تر است:

-اميدواريم که با حضور وزراي جوان، صداي نسل ما در تصميم ? گيري ? هاي کلان کشور طنين ? انداز شود.

-اميد داريم که اين گام، آ غازي باشد براي حضور پررنگ ? تر جوانان در عرصه ? هاي مختلف مديريتي کشور.

-اميدواريم که با تزريق انرژي و ايده ? هاي نو، شاهد تحولي مثبت در ساختار اداري و اجرايي کشور باشيم.

-اميد داريم که اين حرکت، الهام ? بخش جوانان سراسر کشور شود تا براي ساختن آينده ? اي بهتر تلاش ک نند.

در پايان از آنان خواستيم که صداي رساي ما باشند و اين مطالبه را با جديت پيگيري کنند. به دولتمردان بگويند که جوانان ايران آماده ? اند تا مسئوليت بپذيرند، که ما مي ? خواهيم بخشي از راه ? حل باشيم، نه بخشي از مشکل.

ما مي ? دانيم که اين راه، راهي دشوار است. مي ? دان يم که ممکن است با مقاومت ? هايي روبرو شويم. اما باور داريم که با همراهي آنان و ديگر بزرگان جبهه اصلاحات، مي ? توانيم اين تغيير مهم را رقم بزنيم.

ما آماده ? ايم تا با تمام توان براي تحقق اين هدف تلاش کنيم. آماده ? ايم تا ثابت کنيم که مي ? توانيم مسئوليت ? پذير باشيم، ک ه مي ? توانيم نوآوري را با تجربه ترکيب کنيم، که مي ? توانيم پلي باشيم ميان گذشته پرافتخار و آينده درخشان ايران.

ما اينجا هستيم تا بگوييم که آينده از آن ماست، و ما آماده ? ايم تا آن را بسازيم. با هم، مي ? توانيم ايراني بهتر، آزادتر و پيشرفته ? تر بسازيم.

(هفته نامه ن سیم جنوب، سال بیست و هفتم، شماره 1090)