آرمان - احسان بداغی: با روی کار آمدن دولت جدید مجلسی?ها هم حداقل در کلام نسبت به آینده ابراز امیدواری کردند. حالا کار شروع شده و باید دید این امیدواری?ها چقدر واقعی است. اولین جلسه مشترک دولت و مجلس در شرایطی برگزار شد که هنوز این دو مجموعه در روابط خود اندر خم کوچه اول هستند و باید بیش از 2 سال و نیم دیگر با هم کار کنند. آنطور که غلامرضا تاجگردون در گفت?وگو با آرمان می?گوید فعلا نمایندگان از رویکرد دولت راضی?اند.

ارزیابی شما از جلسه مشترک دولت و مجلس چگونه است و در این جلسه عمدتا چه مسائلی مطرح شد؟

جلسه بسیار خوبی بود. نکته مشهود در این جلسه تفاوت سطح دولت و رئیس?جمهور فعلی با دولت دهم بود. این نکته را من از دید شخصی خود عنوان نمی?کنم. بعد از پایان این جلسه عمده نمایندگان مجلس چنین نظری داشتند و معتقد بودند این دولت به سبک و سیاقی کاملا متفاوت از دولت قبل و به شکلی کاملا امیدوارکننده کار می?کند. آقای روحانی در این جلسه مشروح سفر و مذاکراتشان به نیویورک را برای نمایندگان توضیح دادند و نشان داده شد که در جریان این سفر و مذاکرات آن، آقای رئیس?جمهور هم با متانت و هم حفظ شأن و منافع ملی ایران وارد شده?اند.

آیا نمایندگان مجلس هم بعد از این جلسه چنین نظری درخصوص سفر آقای روحانی و مذاکرات هسته?ای داشتند؟

همین که 230 نماینده در نامه?ای رسما از مواضع آقای روحانی تشکر کردند نشان می?دهد که مجلس با دولت همدل است. عده?ای سعی می?کنند که صدای دیگری در این خصوص از مجلس خارج شود و تصویر دیگری از مجلس در افکار عمومی شکل بگیرد. اما این عده فقط دارای تحرک و سر و صدای زیادی هستند. یعنی این توان را دارند که در ظاهر مسائل را به نفع خود جلوه دهند اما در باطن قضیه کلیت مجلس موافق اقدامات دولت در نیویورک است. به هر حال نمایندگان هم ارزیابی واقع?بینانه?ای از فضای عمومی جامعه دارند و به طور طبیعی ترجیح می?دهند خلاف این فضا جلو نروند. داشتن تکثر خاصیت هر پارلمان و مجلسی است. از این حیث نباید وجود صداهای مخالف چندان نگران کننده باشد. مساله اصلی در این است که مشخص شود وزن کشی صداهای مختلف در این تکثر چگونه است که در اینجا نباید تنها به بلند بودن برخی صداها اکتفا کرد. بلکه باید متوجه تمام مناسبات و اقدامات باشیم. من بعد از انجام این سفر کمتر کسی از نمایندگان را دیدم که خوشحال نباشد.

فکر می?کنید مناسبات مجلس و دولت در این خصوص به چه نقطه?ای منتهی شود؟

به جز یک طیف خاص در مجلس، باقی نمایندگان می?خواهند شرایط را از زاویه واقع?بینانه?ای رصد کنند. این مساله هم یک دلیل سیاسی خیلی ملموس دارد و آن اینکه به هر حال مجموعه مجلس باید 2 سال و نیم دیگر در برابر آرای مردم محک بخورند. بنابراین خواه ناخواه سعی می?کنند که خود را با نظرات عمومی جامعه هماهنگ کنند. بنابراین نوع رویکرد آقای روحانی مجلس را امیدوار کرده است. آقای روحانی درباره مسائل اقتصادی گزارش مفصلی به مجلس داد که در سه سر فصل می?توان آن را خلاصه کرد؛ تشریح وضعیت موجود و مشکلات کشور در این خصوص،? تشریح فعالیت?هایی که در این زمینه آغاز شده است و همچنین انتظاراتی که از مجلس دارند. طبیعی است که دولت توقع دارد در مسائل اقتصادی مجلس را در کنار خود ببیند. ضمن اینکه آقای روحانی تصریح کردند برخی از این مشکلات زاییده مشکلات ساختاری هستند که خیلی از آنها شاید به راحتی قابل حل و فصل نباشد. یک ویژگی خوب رئیس?جمهور این است که می?تواند بدون حاشیه?پردازی مسائل مدنظر خود را به مخاطب منتقل کند. فکر می?کنم و البته برداشتم هم از بازخورد سخنان آقای روحانی در بین نمایندگان این است که مجموعه مجلس نسبت به سخنان آقای روحانی و از جمله بخشی که به مشکلات ساختاری اشاره داشتند، قانع شده بود. به هر حال یک سری مباحث منطقی وجود دارد که با یک بالا و پایین کردن ساده قابل تایید است و نمی?شود چندان منطق آن را نفی کرد.

درخصوص سه وزیر پیشنهادی دولت به مجلس برای وزارتخانه?های علوم، آموزش پرورش و ورزش و جوانان نیز بحث خاصی به میان آمد؟

نه در این خصوص بحثی نشد. این مساله از کانال?های دیگری در حال پیگیری است و مجموعه دولت و مجلس ترجیح دادند تا در اولین جلسه مشترک خود علاوه بر بحث چگونگی ارتباط و هماهنگی این دو قوه در آینده روی دو موضوع کلان و بسیار با اهمیت پرونده اتمی و مذاکره با آمریکا و همچنین مسائل اقتصادی بیشتر تاکید کنند و مسائل دیگر را برای بحث در فضاهای متفاوتی بگذارند. بحث وزرا هم اندک اندک در مجلس پیگیری و در جای خودش مطرح می?شود.

اگر معتقدید فضای بین مجلس و دولت مثبت است و بنای دو طرف بر همکاری است، چرا چنین فضایی در قبال آقای توفیقی شکل گرفته است؟

این موضوع سه بعد متفاوت دارد. بعد اول اینکه گفته می?شود آقای توفیقی رای ندارد، تصوری وجود دارد که برخی از طیف?ها در حال جا انداختن آن هستند. برداشت من واقعا چیز دیگری است و این را از موضع حمایت از دولت عنوان نمی?کنم. من نمی?گویم جو مجلس نسبت به آقای توفیقی مثبت است اما اینکه بگوییم منفی است را هم نمی?توانم قبول کنم. احتمال رای آوردن ایشان همچنان وجود دارد و البته این احتمالی ضعیف هم نیست. فقط صدای منتقدان ایشان بسیار بیشتر از موافقانشان است. نکته دوم اینکه موضوع آقای توفیقی یک بحث خرد است و ما اینجا وقتی می?گوییم هماهنگی مجلس و دولت از یک وضعیت کلان حرف می?زنیم. به عنوان مثال دولت و مجلس می?توانند در یک سیاست اقتصادی کاملا همسو باشند اما مثلا در برخی بندها و جزئیات آن تفاوت نظر داشته باشند. مثلا دولت لایحه بودجه را بدهد و مجلس با کلیت آن موافق باشد، اما در برخی جزئیات نظر دیگری داشته باشد. نکته سوم و مهم?تر اینکه به نظر من باید دولت را مجموعه?ای از ظرف?های به هم پیوسته بدانیم. جلسه سه?شنبه شب باعث شد تا نگاه نمایندگان به دولت مثبت?تر شود و این قطعا به طور غیرمستقیم بر مسائل دیگری مثل مساله آقای توفیقی هم تاثیر می?گذارد، هر چند این مساله در آن جلسه مورد بحث قرار نگرفته باشد. وقتی مثلا دولت می?تواند مجلس را چهار قدم در حوزه اقتصادی به خود نزدیک کند، طبیعتا مجموعه نمایندگان به طور اتوماتیک یک قدم هم در جریان معرفی آقای توفیقی به موضع دولت نزدیک می?شوند.

فکر می?کنید نزدیکی دولت و مجلس بتواند در آینده نیز تداوم یا حتی افزایش یابد؟

دو طرف فعلا کار را در فضایی بسیار امیدوارانه?تر دنبال می?کنند. مساله این است که مجلس اعتماد بسیار بیشتری نسبت به دولت پیدا کرده است و دولت هم طوری رفتار نمی?کند که این برداشت به وجود آید که قصد همکاری جدی با مجلس را ندارد و صرفا یک?سری روابط صوری میان این دو قوه حاکم است. من خودم در برخی آیتم?های اقتصادی چندان نگاه مثبتی نداشتم اما در این مدت و به?خصوص بعد از جلسه مشترک دولت و مجلس دید بسیار مثبت?تری پیدا کرده?ام.