طراحی سایت
تاريخ انتشار: 21 آبان 1392 - 09:02
حرف های شاعر بوشهری در زادروز 71 سالگی

بعد از 18 سال فعالیت مرا بازنشسته کردند. بعد از آن من که آن?جا کاری نداشتم، برای این?که آن?ها هم کار دیگری با من نداشته باشند، سال 62 به تهران آمدم و از آن زمان با یک خودکار امرار معاش می?کنم...

علی باباچاهی که در دوران دبیرستان از دانش?آموزان منوچهر آتشی بوده است، در زادروز 71سالگی?اش خاطرات آن دوره را بازگو کرد.

این شاعر که با ایسنا گفتگو کرده، درباره دوران دبیرستانش، گفت: در دوران دبیرستان یکی از معلم?های من زنده?یاد محمدرضا نعمتی و دیگری زنده?یاد منوچهر آتشی بود. آقای نعمتی نقش فعال?تری در تشویق من داشت. یک روز هم شعر بسیار ساده?ای را که به نظرم نوعی انشا محسوب می?شد، در کلاس خواندم که منوچهر آتشی به بچه?های کلاس گفت، علی پنج سال دیگر شاعر خوبی می?شود. من که فکر می?کردم همان موقع شاعر خوبی هستم، این جمله آتشی به مذاقم خوش نیامد. به نعمتی شکایت کردم. او که بیش?تر اهل تشویق بود، به من گفت، نه، آتشی شوخی کرده است، تو همین الآن هم یک کارو (شاعر رمانتیک معروف) هستی.

چیزی کف دست آدم نمی گذاشتند، بلکه باید چیزی در جیب شان می گذاشتیم

او در ادامه درباره دوران دانشجویی?اش در دانشکده ادبیات دانشگاه شیراز، اظهار کرد: استادان ما افراد بافرهنگی بودند، اما درک نوینی از ادبیات ایران یا جهان نداشتند. بنابراین نه تنها چیزی کف دست آدم نمی?گذاشتند، باید چیزی هم در جیب?شان می?گذاشتیم. آن?ها با ادبیات کلاسیک آشنا بودند، اما مخالف سرسخت بینش نو و معیارهای نو در شعر و ادب فارسی بودند و استعداد درک این مسائل را نداشتند. حسن آن استادان این بود که این تحمل را داشتند که به صحبت?ها و شعرهای ما گوش می?کردند. یکی از آن?ها نیز به نام دکتر محمد شفیعی مخصوصا مرا تشویق می?کرد.

بعد از 18 سال، آموزش و پرورش بوشهر مرا بازنشسته کرد

این شاعر که 18 سال به تدریس ادبیات در مدرسه? پرداخته، با اشاره بازنشسته? شدنش از آموزش و پرورش بوشهر، گفت: بعد از 18 سال فعالیت مرا بازنشسته کردند. بعد از آن من که آن?جا کاری نداشتم، برای این?که آن?ها هم کار دیگری با من نداشته باشند، سال 62 به تهران آمدم و از آن زمان با یک خودکار امرار معاش می?کنم. میزان حقوق بازنشستگی?ام آن?قدر کم بود که برای کسانی که مرا بازنشسته کردند، مایه شرمندگی است. در تهران در مرکز نشر دانشگاهی، مجله آدینه و همچنین نشر پاپیروس مشغول به کار شدم.

این روزها فقط می نویسیم

او در ادامه درباره فعالیت این روزهایش گفت: هر فصلی از عمر، کار خاصی را می?طلبد. این روزها من به شغل خاصی در جایی مشغول نیستم. فقط می?نویسم و آثارم را به ناشران مشخصی می?سپارم. به?جز شعر کار دیگری نمی?کنم. کارگاه شعرم نیز سه ماه است که به دلیل مشکل جا و مکان تعطیل شده و ممکن است دوباره دایر شود.

باباچاهی سپس با اشاره به آماده شدن جلد دوم مجموعه آثارش، عنوان کرد: این مجموعه و همچنین جدیدترین مجموعه شعرم با عنوان «این کشتی پر اسرار» به?زودی از سوی نشر نگاه برای اخذ مجوز به وزارت ارشاد فرستاده می?شوند.

انتقاد از برخی شاعران جوان

او سپس درباره تحولاتی که در سال?های اخیر در شعر به وجود آمده و دلیل این تحولات گفت: یک مرتبه فضایی به وجود می?آید که آدم احساس می?کند، وارد دوران دیگری شده است و این دوران با دوران قبل از لحاظ فرهنگی تفاوت?هایی دارد. در مرحله?ای هم باورها و اعتقادهای موجود زیر سؤال رفتند و اعتماد به وعده?هایی که در دوران مدرنیته در غرب داده می?شد و همچنین آن?چه اردوگاه کمونیستم در شرق نوید آن را می?داد، از بین رفت. این تحولات بر باورهای ما اثر گذاشت و باعث شد که دیگر آن امیدهای ایدئولوژیکی که در شعر ابتهاج و کسرایی بود، موضوعیت نداشته باشد.

باباچاهی ادامه داد: طبیعی بود که بعد از آن فضای دیگری به وجود آمد و تاریخ مصرف جزوه?ها، کتاب?ها و پیشنهادهای آن?ها تمام شد. ما نیز با مسائل فلسفی جدید آشنا شدیم و آرای متناقض فیلسوفان غربی را خواندیم. با این خواندن?ها و گزینش?ها و همچنین با توجه به زیست فردی خود ما شاعران، وقتی ما طور دیگری فکر کردیم، طور دیگری هم نوشتیم.

این شاعر با اشاره به نسل جوانی که به پیروی از او و شاعران دیگر شعر می?گویند، اظهار کرد: وقتی کسی کار متفاوتی انجام می?دهد، طبعا برای عده?ای جذابیت دارد. در میان شاعران جوان هم که نمی?توان آن?ها را به کم?سوادی متهم کرد، افرادی هستند که بسیار خوب و عمیق مطالعه کرده?اند، اما ای کاش این جوان?ها حداقل سرفصل?های ادبیات کلاسیک را با دقت می?خواندند. منظور من از ادبیات کلاسیک فقط شعر نیست، نثر فارسی نیز بسیار بالنده است. البته در میان این نسل جوان افرادی هم هستند که ادبیات کلاسیک را هم خوب می?خوانند. خواندن ادبیات کلاسیک توقع آدم را زیاد می?کند تا هرچه را می?نویسد، فورا شعر تلقی نکند. آن?چه درنهایت حرف آخر را می?زند، آمیزه?ای از همه این خوانده?ها و داشتن استعداد جذب و درونی کردن آن?هاست. ما نباید با خواندن ادبیات کلاسیک متحجر شویم.
علی باباچاهی متولد 20 آبان 1321 در بوشهر است.

در بی?تکیه?گاهی، از نسل آفتاب، منزل?های دریا بی?نشان است، نم نم بارانم، عقل عذابم می?دهد، قیافه?ام که خیلی مشکوک است، پیکاسو در آب?های خلیج فارس، هوش و حواس گل شب?بو برای من کافی است، این هم یک شوخی بود، گل باران هزارروزه و گزاره?های منفرد از جمله آثار منتشرشده این شاعر هستند.
برچسب ها:
علي باباچاهي

نظرات کاربران
محمد قدسي بيش از 11 سال قبل گفت:
اقاي باباجاهي استاد عزيز ما بود در كلاس جهارم ادبي افتخار شاكردي ايشان را داشتيم وصميميت اقاي باباجاهي هيجكدام از دبيران ما نداشتند ولذت ميبرديم ساعتهاي ادبيات كه با ايشان بوديم اميدوارم هميشه مانا وشاد باشد
محمد بيش از 11 سال قبل گفت:
باباچاهی عزیز این از بی وفایی های شهر ماست که با آنان که هویت شهر هستند بی رحمانه برخورد می کنند. امیدوارم این درد مشترک را بسرایید، آنگونه که شایسته نام و اندیشه شماست.
ارسال نظر

نام:

ايميل:

وب سايت:

نظر شما: