محدثه بنجویی

جنوبی ها بخصوص بوشهری ها رسومشان با نقاط دیگر کشور تفاوت دارد و همین خاص بودن و ?گرمای وجود این اهالی شرجی و دریا، حال و هوای دیگری به بوشهر داده است.?

دوستی گفت نمی دانم چرا، اما از بار اولی که به بوشهر آمدم حس غریبی به این سرزمین زیبا و ?محبوب دارم که این حس را در شهرهاي دیگر تحربه نکردم  اما محرم بوشهر حالی دیگر دارد و شوری ?عاشورایی را در ذهن ها به وجود می آورد تمام مردم ایران نوحه خوانی جنوبی را به بخشو می ?شناسند و با او احساس نزدیکی می کنند.?

سنج و دمام و بوق های عزاداری جنوبی و حلقه اتحاد سینه زن هایش شوری به وجود می آورد و ?حسی را در آدمی تداعی می کند که نظیر آن جای دیگری یافت نمی شود.?

در این نقطه از این سرزمین آسمانی دل های دریایی مردم با شروع محرم به ضریح امام حسین ??(ع) و اخی و تشنه لبش عباس اتصال می یابد، اتصالی ناگسستنی، مردم بوشهر شیر را از سینه ?مادر با صدای لالایی اصغر خوردند و عشق حسین در گوشت، پوست و استخوان آن ها نفوذ کرده ?و تا ابد ادامه خواهد داشت.?

وقتی وارد حسینيه های تاریخی چهارمحل بوشهر می شوی کودکان و بزرگان محل با عشق و شور ?شانه به شانه در عزای اشرف مخلوقات عالم به سینه زنی می پردازند و نوحه گر چونان نگینی در ?حلقه انگشتری عشق اهل بیت، نوای (لیلا بگفتا) را سر می دهد.?

هر کس برای مدتی کوتاه در این شهر زندگی کرده است با عشق و شور از روزهای عاشورا و ?تاسوعا در بوشهر یاد می کند و دوست دارد این روزها را به نوای حزین مداحان عاشق بندر گوش ?فرا دهد.?

حالا بوی محرم در شهر پیچیده و نوای حزین (لایی لایی) به گوش می رسد انگار خداوند نمی ?خواهد آتش این عشق تا ابد خاموش شود.?/

از اميرالمؤمنين علیه السلام از «علم» سؤال شد، فرمودند:

چهار كلمه است: خداوند را به اندازه ای که به او نیازمندی، عبادت کنی. او را به اندازه ای که طاقت تحمل آتش را داری، معصیت کنی. برای دنیایت به اندازه ای که در آن عمر داری، کار کنی و برای آخرتت به اندازه ای که در آن باقی می مانی، عمل کنی.