گروه سياسي|اصلاح?طلبان به قدرت بازگشته?اند و شايد تا دو سال ديگر با فراهم بودن شرايط بتوانند بيشتر كرسي?هاي مجلس دهم را كسب كنند. موضوعي كه اصولگرايان را نگران كرده و موجب شده است كه تا آنجا كه مي?توانند براي رسيدن به وحدت تلاش كنند تا همچون انتخابات رياست?جمهوري گذشته شكست نخورند. اما آيا اصلاح?طلبان اين?بارهم مي?توانند به وحدت برسند؟ با علي تاجرنيا، نماينده اسبق مجلس و عضو شوراي مركزي حزب مشاركت گفت?وگو كرديم تا لازمه?هاي حضور اصلاح?طلبان در انتخابات مجلس بعدي با انسجام مشخص شود. تاجرنيا تاكيد مي?كند كه اصلاح?طلبان بايد با استفاده از حداكثر ظرفيت خود و با كمك دولت در انتخابات مجلس بعدي حضور پيدا كنند. گفت?وگوي «اعتماد» با تاجرنيا را در ادامه با هم مي?خوانيم.


سوال مهمي كه اين روزها در اذهان است اين است كه آيا اصلاح?طلبان مي?توانند براي انتخابات مجلس بعدي به اجماعي كه در انتخابات رياست?جمهوري اخير رسيدند برسند يا نه؟

بايد يك نكته را در نظر گرفت و آن هم اين است كه جريان اصلاح?طلبي در شرايط يكساني با جريان اصولگرايي رقابت نمي?كند. در شرايط فعلي حداكثر تلاش اصولگرايان بر اين خواهد بود كه به ليست واحدي براي انتخابات مجلس دهم برسند و ديگر دغدغه?يي ندارند چراكه آنها داراي فضاي تبليغاتي مناسب، تريبون?هاي مختلف، صدا و سيما و ساير امكانات وسيع هستند اما اصلاح?طلبان نه تنها اين امكانات را ندارند بلكه مشكلات زيادي هم براي حضور در عرصه سياسي كشور دارند.

اين مشكلات چيست؟

اكثر رد صلاحيت?هاي شوراي نگهبان از درون جبهه اصلاحات است و به همين علت اصلاح?طلبان نمي?توانند فردي را كه الزاما بيشترين اقبال عمومي را دارد كانديداي خودشان كنند چراكه براي عبور از فيلتر شوراي نگهبان دچار مشكل مي?شوند. به همين علت اصلاح?طلبان به جاي آنكه با چهره?هاي رده اول و محبوب خود كه راي بالايي هم از مردم مي?گيرند به صحنه انتخابات بيايند مجبور مي?شوند كه افرادي را كانديدا كنند كه بتواند از فيلتر شوراي نگهبان بگذرد. فردي كه شايد آن ميزان اقبال عمومي را هم نتواند ديگر كسب كند.

با وجود اين مشكلات شما فكر مي?كنيد كه اصلاح?طلبان براي رسيدن به اجماع چه برنامه?ريزي بايد داشته باشند؟

اصلاح?طلبان مي?توانند با عمل كردن به همان الگوي انتخابات رياست?جمهوري اخير و نزديك شدن به رفتارهاي حداكثري در يك چارچوب ائتلافي براي اين انتخابات برنامه?ريزي مشتركي انجام بدهند تا به پيروزي برسند. بدون شك موتور محركه انتخابات مجلس بعدي اصلاح?طلبان خواهند بود.

يعني خطري از سوي اصولگرايان متوجه اصلاح?طلبان نخواهد بود؟

به هر حال انتخابات مجلس بعدي براي اصولگرايان به علت اهرم?هايي كه دارند بسيار پر اهميت است و اصولگرايان از هر فرصتي براي جلو بردن افكار عمومي استفاده مي?كنند تا پايگاه?شان در مجلس شوراي اسلامي را حفظ كنند. اما اصلاح?طلبان بايد به فكر يك تشكيلات حداكثري باشند كه دولت را كمك كند، مشكلاتي كه در سال?هاي گذشته به وجود آمده است را رفع كند و از سوي ديگر موانعي را كه مجلس فعلي جلوي پاي دولت مي?گذارد ، رفع كند. بر همين اساس اصلاح?طلبان بايد با تكيه بر عقلانيت، پرهيز از منافع فردي و تاكيد بر اجماع در اين انتخابات حضور پيدا كنند. اين اجماع هم بايد حول محور چهره?هايي باشد كه در افكار عمومي پذيرفته شده باشند مثل آقاي خاتمي. در اين صورت اصلاح?طلبان مي?توانند در انتخابات بعدي مجلس به پيروزي برسند و هم اينكه انسجام?شان را حفظ كنند. البته بازهم بايد تاكيد كرد كه سياست اصلاح?طلبان بايد حمايت از دولت و مراقبت از دستاوردهاي آنان باشد.

با توجه به اينكه در ميان اصلاح?طلبان چهره?هاي مختلفي به عنوان محور وجود دارند فكر نمي?كنيد كار كمي سخت?تر شود؟ مثلا آقايان هاشمي?رفسنجاني، خاتمي و روحاني درباره اين انتخابات خواهند توانست روي يك ليست به اجماع برسند؟

واقعيت امر اين است كه در مقابل جريان اصولگرايي تنها يك جريان وجود دارد و آن هم اصلاح?طلبان هستند. قاطبه حاميان دولت و آقاي هاشمي?رفسنجاني جداي از اصلاح?طلبان نيستند. بين آقايان خاتمي، هاشمي و روحاني در پيمودن مسير آينده اختلافي وجود ندارد و تشكل?هاي سياسي هم كه در عرصه انتخابات حضور دارند با توجه به اين شخصيت?ها تقسيم?بندي نشده?اند. البته شايد اختلاف?نظرهايي درباره اداره كشور وجود داشته باشد اما همه آنها در اين اصل كه بايد به وحدت برسند اختلاف?نظري ندارند. اصلاح?طلبان نيز در انتخابات رياست?جمهوري نشان دادند كه به خاطر منافع كلان كشور حاضر هستند از جريان معتدل حمايت كنند. البته اين موضوع به اين معني نيست كه دولت وظيفه?يي درباره تاييد صلاحيت اصلاح?طلبان ندارد. آقاي روحاني و وزارت كشور بايد بدانند آنچه موجب رخ دادن 24 خرداد شد حضور موثر و ايثارگرانه جريان اصلاح?طلبي بود. افرادي كه در انتخابات مجلس بعدي شانس پيروزي در مقابل اصولگرايان را دارند همين اصلاح?طلبان شاخص هستند. در نهايت من فكر نمي?كنم كار براي رسيدن به اجماع آنچنان سخت باشد چراكه در حال حاضر ميان اعتداليون و اصلاح?طلبان تفاوتي وجود ندارد. به ويژه آنكه اعتدال يك جريان فكري نيست بلكه يك مشي در مقابل افراطي?گري است.

شما به وظيفه دولت درباره تاييد صلاحيت اصلاح?طلبان اشاره كرديد. اين وظيفه چگونه است؟ يعني دولت بايد مناسباتي با وزارت كشور ايجاد كند تا شرايط حضور اصلاح?طلبان در اين انتخابات تسهيل شود؟

همان?طور كه همگان مي?دانند قدرت احزاب كمك بزرگي در انتخابات?هاست و كمك موثري به انتخاب نمايندگان شايسته مي?كند. در حال حاضر اما ما چنين احزابي نداريم اما همين كه يك فرد خود را در انتخابات مجلس اصلاح?طلب معرفي مي?كند با اقبال بيشتري مواجه مي?شود كه اين موضوع مهمي است. اما اگر يك اصلاح?طلب داراي اقبال بالا رد صلاحيت شود مشخص نيست كه فرد ديگري كه به جاي او معرفي مي?شود تا همان اندازه با اقبال مواجه شود يا خير، در نتيجه بايد از اصلاح?طلبان دفاع شود تا بتوانند با حداكثر ظرفيت?هاي خود در انتخابات مجلس دهم حضور پيدا كنند. تجربه?هاي قبلي تكليف شوراي نگهبان را مشخص نشان مي?دهد و دولت آقاي روحاني بايد بداند كه اگر قرار است به وعده?هايش عمل كند و با مجلسي مثل مجلس فعلي روبه?رو باشد با مشكل مواجه مي?شود. در نتيجه براي آنكه دولت بتواند به تعهداتش عمل كند بايد با مجلسي روبه?رو باشد كه به جاي ايجاد مانع همراهش باشد.

با اين تفاسير دولت مشخصا چه كاري مي?تواند انجام دهد تا اصلاح?طلبان از حداكثر ظرفيت خود استفاده كنند؟

دولت نبايد از نقش خود غافل شود و تاكيدات لازم را فراهم كند تا اصلاح?طلبان بتوانند با حداكثر نيروها و توان خود در انتخابات مجلس دهم حضور پيدا كرده، به اجماع رسيده و پيروز شوند.