- در ابتدار خود را معرفی کنید و بفرمایید چگونه به موسیقی علاقه مند شدید؟

- حماسه ی حق پرست هستم. زاده ی بهمن ماه 1357 خورشیدی در محله ی شکریِ بندر بوشهر... و از دوستداران و علاقه مندان ِ جدی وفعال عرصه ی موسیقی ملی ایران.مختصربگویم با توجه به فضای خانه ی پدری و حضور اهالی ادب و هنر و جلسات متعدد هنری-ادبی در منزل و فعالیت مستقیم عمویم در موسیقی سنتی ایران- ماشاا...حق پرست،نوازنده ی سنتور و بربط- از اوان کودکی با دنیای ساز و آواز آشنایی پیداکردم تا این که در سال72فراگیری ساز سنتور راشروع کردم و از هنرآموزان وهنرمندان ارجمندی چون آقای روشن روان و دمان در بوشهر بهره مند شدم.برادرم ، حسام نیز در همین هنگام فراگیری تار و سه تار را نزد آقای اصغر قربانی آغاز نمود.البته  در مسیر فراگیری و افزایش داشته های فنی و هنری از محضر اساتیدی چون رضا مهدوی - ردیف دان-علیرضا میرعلینقی-موسیقی نویس و پژوهشگر موسیقی ایران برجسته و به معنای واقع کلام کم نظیر در زمینه ی نوشتارهای موسیقی- و مصاحبت بادیگربزرگان این وادی چه در استان و چه در تهران بهره مند گردیده ام و در همین راستا و سمت و سو برای نخستین بار در تاریخ مطبوعات بوشهر موسیقی نویسی - به معنای جدی و تخصصی اش- را به اتفاق برادرم ستون ثابتی به نام چاوشانه در هفته نامه ی نسیم جنوب – از سال 80- و آوای شیدا در هفنه نامه ی اندیشه جنوب راه اندازی نمودیم که از اقبال و استقبال چشمگیری هم در طیف مخاطبین خود مواجه شد.همچنین از اعضای انجمن موسیقی بوشهر در سال هایی از دهه ی هفتاد و هشتاد و عضو شورای پژوهشی انجمن موسیقی بوشهر که برنامه هایی را نیز طرح و عنوان نمودیم.در راستای انتقال یافته ها کلاس های خصوصی آموزش سنتور هم داشته و دارم که که هنرجویان مستعد و گرانقدری همچون ایرج جمالی و ...از شاگردان بنده در ساز سنتور و فراگیری موسیقی ملی ایران بوده اند.کسب دو مقام پیایپی رتبه ی اول در زمینه ی هنر و ادب در مطبوعات با گرایش موسیقی در دوجشنواره ی ملی مطبوعات ایران-جشنواره ی دهم و یازدهم-از دیگر فعالیت های این جانب بوده است.چاپ ویژه نامه های جداگانه ی موسیقی بوشهر و ایران نظیر ویژه نامه های  زنده یاد جهانبخش کردی زاده،علی دشتی،باقرآرامی،جعفر بردک نیا،موسیقی مذهبی بوشهر،ویژه نامه ی دمام،ویژه نامه ی جاودان یاد دکتر نورعلی برومند،زنده یاد ایرج بسطامی ، ویژه ی شروه، و نیز چاپ ده ها گفت و گو با بزرگان موسیقی ایران زمین که در آرشیو مطبوعات استان همگی موجود می باشند،همه و همه در راستای اشاعه ی فرهنگ موسیقایی این سرزمین عزیز بوده است...همچنین اجراهایی نظیر دونوازی سنتور و تمبک در سال 76 در دانشگاه علوم پزشکی بوشهر با محوریت ردیف نوازی ،اجرا ی پژوهشی در هفته ی پژوهش در استان، و دیگرکنسرت های موسیقی سنتی و ... ازدیگر فعالیت های اینجانب بوده اند.

تاریخچه ایی از موسیقی بوشهر بفرمایید و جایگاه موسیقی بوشهر را چگونه ارزیابی می کنید؟

اگر نگاهی گذرابه تاریخ موسیقی بوشهر بیندازیم درخواهیم یافت که موسیقی رسمی در دهه های سی و چهل و شاید قبل تر در بوشهر و برخی مدارس جنبه ی آموزش رسمی به خود گرفته بوده است.عکس ها و تصاویر موجود در آرشیوها به عنوان مثال در مدرسه ی سعادت گویای همین نکته است.گویای جایگاه و رویکرد شایان توجه موسیقی در بوشهر. ضمن این که فراموش نکنیم پیش از این حضور انگلیس ها در بحبوحه ی جنگ اول جهانی و استفاده ی بلابحثشان از موسیقی مارش و نظامی می توانند از  زمینه ها و اشارات لازم در نگاه به موسیقی در بوشهر به حساب آیند و قطعا نمی توان نقش و تاثیرگذاری این واقعیت را در بستر زمان نادیده انگاشت.همان گونه که نمی توان نقش و حضور و فعالیت و راه اندازی مدرسه ی موزیک در دوران قاجاریه را در تهران و تاثیرات آن را بر روند تاریخی موسیقی در ایران نادیده انگاشت...  اما به طور محسوس و ملموس از اوایل دهه ی چهل به بعد – نقل به مضمون ِگفته های استاد محمدرضا بیات با هفته نامه ی نسیم جنوب :«سال هزار و سیصد و سی ونه بوده که مسوولین دبستان باقری توانستند یک طبل بزرگ،یک طبل کوچک،یکجفت سنج و سه عدد فلوت از محل اعتبارات انجمن خانه و مدرسه و کمک های اولیا دانش آموزان خریداری کنند و یک دسته موزیک راه بیندازند.کار این گروه موزیک،تمرین مارش های مختلف رژه برای اجرای مراسم ملی و جشن های سالانه بود که در استادیوم ورزشی برگزار می گردید...تا سال 1350خورشیدی باافتتاح خانه ی فرهنگ شماره یک،مرکز آموزش موسیقی توسط ادراه ی فرهنگ و هنر تاسیس و اولین سنگ بنای رسمی آموزش موسیقی در بوشهر گذاشته می شود.بعدتر با خرید یک دستگاه پیانو،چند ویولن ،تار،سنتور،کمانچه،تمبک،دف،نی، و فلوتکلاس ها به طور جدی تری تجهیز شدند.و هنرآموزانی مثل استاد معارفی،غلامحسین هاتفی،علینقی ستوده،آموزش موسیقی را در بوشهر آغازگر شدند.البته مسعود معارفی ؛به عنوان کارشناس موسیقی به بوشهر انتقال یافت و روند آموزش را  شتاب بیشتری بخشید.» بنابراین با آغاز دهه ی پنجاه و تشدید فعالیت های اداره فرهنگ و هنر بوشهر و حضور علاقه مندان ِ جدی عرصه ی موسیقی در بوشهر نسلی نضج ونما می گیرد که در آینده ای نه چندان دور-دهه ی شصت- پایه گذار گروه موسیقی سنتی مفتون می شوند.آقایان علی اکبر هنرور،اصغر قربانی،غلامرضاوزان،ماشاا...حق پرست،غلام دمان،عزیز رضازاده،حسن بختیاری و دیگرهنرمندان همچون حمید تاجدینی،مفرد(نوازنده بربط)،ابراهیم پیشاهنگ،جنگ جو،ماشاا...مجد،استاد ستوده و ریاحی و ...که امروزه از پیشکسوتان ارجمند موسیقیِ بوشهر و موسیقی در بوشهر هستند که شایان احترام و نکوداشت  بسیارهستند.شایان گفت است که همین گروه مفتون است که در سال های بعد از انقلاب 57-درسال هزار و سیصدو شصت و شش در جشنواره ی موسیقی فجر -موسیقی محلی(منطقه ای ) بوشهر  را باخوانندگی محمودجهان و نوازندگی نی انبان آقای مرتضا دیری  و همراهی سایرین به پایتخت می برد و موسیقی بوشهر را رسما به اجرادر می آورد.- یادمان باشد و از خاطر نبریم شرایط جاری آن هنگامه را...!

به هر روی تا سال های آغازین دهه ی هشتاد که مرور زمان نیاز ناگزیر تغییرات و شکل گیری نسل جوان ِ شکل گرفته ومشتاق ِنوازنده ی موسیقی ملی ایران، گروه سنتی همنوا را نیز سامان داد.البته خواننده ی اینگروه همچنان هنرمند ارزشمند،غلامرضا وزان باقی می ماند.نوازنده گانی نظیر:رضا زال پور،مهران قایدی،اصغر غلامی،بابک دشتی،برادرم(حسام حق پرست)،نواب داد،که اجراهای متعددی وتا حدی با رویکردی دیگرگونه با محوریت پرداختن به آثار اساتیدمعاصر موسیقی ایران  همچون جاودان یادپرویز مشکاتیان،حسین علیزاده و محمدرضا لطفی و ... ضمن این که نغمه پردازی هایی هم در این گروه شکل می گرفت که بر بسنر  سبک وشیوه ی بزرگانی بود که از آن ها نام برده شد.به عنوان مثال بازسازی قطعه ی خیام خوانی  بوشهر که مقدمه اش را برادرم حسام ساخت و یا پرداختن و گنجاندن آواز شروه در امتداد اجرای گوشه های ردیف آوازی موسیقی ایران که همه برآمده ازمتن ِتغییرات مذکور بود.اما به طور کلی بایدگفت که شرایط ِ بعد از دوم خرداد و روی کار آمدن دولت اصلاحات کمک بسیار شایان ذکری را به جریانموسیقی در کشور باهمه ی ژانرها وسلیقه ها می کند.بوشهر هم به تبع اتمسفر فرهنگی و هنری کشور و پتانسیل بالای خود، یک جهش ِقابل وصفی در این خصوص داشت که امروزه و پس از هشت سال دوران نامطلوب و ناخوشایند ِ دولت های نهم و دهم و نگاه به شدت محدود و بسته فرهنگی-هنری دولت مهرورز ! و آسیب های جدی که بر پیکر موسیقی وارد آمد،اما همچنان می توان به آینده و سمت گیری ها و سیاست های فرهنگی دولت تدبیر و امید،و نگاه و نگره ی شخص آقای دکتر روحانی ،رییس جمهور محبوب ایران،امیدوار بود. و برنامه های تخصصی ویژه ای را در حوزه ی موسیقی طرح،عنوان و اجرا نمود.شاید کلام دکتر روحانی که :کارمند نمی تواند بر کار هنرمند نظارت کند و کار هنرمندان باید توسط هنرشناس وهنرمند کارشناسی شود،کلید ِگشایشگر قفل هشت ساله ی گذشته باشد.که در بوشهر ،که به باور بند ه،می تواند به عنوان  شهر ِموسیقی ایران ،معرفی و بازشناسانده شود،شاهد رفتارهای ناپسند با اهالی موسیقی نباشیم.یکی از آسیب های جدی دوران ِ آقای شفیعی به عنوان متولی و شخص اول ونماینده ی دولت مهرورزدر فرهنگ و هنر استان ،متوجه انجمن های هنری خصوصا انجمن موسیقی بود که بهجرات می توان گفت ایشان در قهری جانانه و مهرورزانه البته،موسیقی و فعالان آن را به غار فراموشی خود رهسپار کردند تا شر موسیقی شاید کم شود!!!نبود انجمن موسیقی و عدم فعالیت فعالان دلسوز که به بتواند نگاه ِصنفی به داستان و جریان موسیقی استان داشته باشد به عبارتی دیگر به معنای خلا دفاع لازم به هنگام ضرورت ها و نیازهاست.

دلیل نگرش منفی در بین برخی مسئولان بوشهر نسبت به موسیقی از چه نشات گرفته است؟!

سوء برداشت ها و سوء تفاهم های اجتماعی نسبت به موسیقی در بوشهر می توانست به مراتب بهتر  مدیریت و راهبری شود تا گروه های موسیقی با هر سبک و گرایشی در کنسرت های خود دچار استرس و دلهره از یک چایان خوش ،نباشند وبه در آرامش خیال و با دارا بودن از ذهنی آماده به اجرای موسیقی بپردازند. نتیجتا این که انجمن موسیقی می بایست به منزله ی خانه ی اهالی موسیقی در این شهر می بایست باشد که متاسفانه اصلا این چنین چیزی در این دیار معناو مفهومی ندارد.ذکر مقدمه ای بر تاریخ موسیقی بوشهر از این جهت بود که تاریخ و پیشینه ی حداقل هفتاد- هشتاد ساله فعالیت رسمی موسیقی در این شهر،امروزه می بایست بوشهر را به شهر جشنواره های موسیقی ایران باتوجه به منحصر به فرد بودن موسیقی ِبوشهر،تبدیل کرده باشد.

زندگی مردم بوشهر به تعبیری با موسیقی پیوند و گره خورده است،پس چرا هم اکنون باید در فهم و درک اجرای یک موسیقی در بوشهر ،دچارمعضل ومشکلات فرهنگی واجتماعی شویم؟!درحالی که همین بچه های بوشهر باگرو ه های موسیقی خود –گروه های محلی- به راحتی در کشورهای اروپایی ،آسیای میانه،جنوب شرق آسیا و کشورهای حوزه خلیج فارس به معرفی و اجرای موسیقی ِ بوشهر می پردازند و از استقبال و اقبال گسترده و چشمگیر مردم سرتاسرجهان روبهرو می شوند.یادمان باشد هنرمندان این عرصه فقط مجریان موسیقی بوشهر نیستند،بلکه سفیران ِ هنر ی و فرهنگی بوشهر و در کلامی بهتر ملت ایران هستند که به شناساندن ونمایانده گوشه ای از فرهنگ موسیقایی ایران زمین همت می گمارند.

از دولت جدید نسبت به موسیقی چه انتظاری دارید؟

امیدوارم با توجه به نظرات و اندیشه های گرانقدرجناب دکتر سالاری ،استاندار محترم بوشهر،مبنی بر حمایت از هنرمندان و خصوصا اهالی موسیقی بوشهر و برگزاری کنسرت های موسیقی در سطح استان و همچنین انتصاب وانتخاب سرکار خانم دکتر ماحوزی به عنوان مدیر کل اداره ی فرهنگ و ارشاد اسلامی بوشهر،که از نگاه و پیشینه ی فرهنگی شایان توجه و درخورتحسینی برخوردار می باشند کاستی های موسیقی در بوشهر مرتفع گردد.امیدوارم جشنواره ی موسیقی محلی بوشهر دوباره احیاگردد.افتتاح و راه اندازی خانه موسیقی شعبه ی بوشهر ،گردهمایی پیشکسوتان موسیقی بوشهر،بزرگان موسیقی ایران دیگربار در بوشهر رفت و آمدی سازنده داشته باشند،پتانسیل های نهفته موسیقی در بوشهر کشف وبه استعدادهای موسیقی در این استان پرداخته شود.

منبع: سایت خبری ب خبر