محمدعلی ابطحی فعال سیاسی اصلاح طلب نوشت: افراطیون داخل و خارج را نمی شود حذف کرد.آنها وجود دارند و باید هم باشند. در همه دنیا هم هستند. اما مهم این است که از دایره تصمیم سازی خارج باشند. حفاظت از این پرهیز از افراطیگری همه جناح ها نیاز به مراقبت و پشتکار دارد.

کسانی می‌خواهند آقای پزشکیان شکست بخورد که از او خواسته بودند در سخنرانی‌اش مقابل مقامات خارجی در روز تحلیف و تنفیذ، از عیب‌ها و ضعف‌های کشور حرف بزند اما او درایت و تقوا به خرج داد و آن متن مسموم را کنار گذاشت. همان‌هایی که خاتمی را تا مرز سقوط پیش بردند و اردک لنگ خواندند، سپس به او فشار آوردند تا استعفا کند و از حاکمیت خارج شود و نهایتاً شعار عبور از خاتمی سر دادند.

متأسفانه اکنون سبک و سیاق عملی سیاست خارجی ما بر استفاده از این ظرفیت عظیم منطبق نیست و به همین دلیل نه‌تنها از چنین منافعی برخوردار نیستیم بلکه دچار خسران‌های زیادی نیز شده‌ایم.

پرسش من این است که چرا افراطیونی که دارای چنین قدرت لایزالی میباشند، فقط مایلند با دلسوزی، «منافع ملی» و پیروزی دیگران را تأمین کنند!! و چرا با چهل‌ سال «میدان‌ داری»، هیچ یک از اقداماتشان منجر به تأمین «منافع ملی ایران» چون ترسیم مرز دریایی و یا تثبیت حق‌السهم آبی در شرق و…نشده است؟

محسن هاشمی نوشت: حماسه‌ای که توسط بزرگمردان این سرزمین در دهه نخست انقلاب وبه بهای سنگین صد‌ها هزار شهید و جانباز خلق شد را نمی‌توان مصادره کرد، یاران راستین خمینی، همان‌هایی بودند که بی‌ریا و خالصانه در جبهه‌ها جنگیدند.