بیشتر جهان ما درگیر اینجا و اکنون هستند و توجه بسیار اندکی به آنچه پیش?تر رخ داده و آنچه که پیش?رو است معطوف می?شود: بسیاری از افراد بیشتر به حقوق آخر ماه توجه می?کنند؛ بسیاری از مدیران بر گزارش عملکرد سه?ماهه یا شش?ماهه خود تمرکز دارند؛ بسیاری از سیاستمداران بر دور بعدی انتخابات متمرکزند تا بر نسل بعدی؛ بسیاری از دولت?ها توجهشان به جایگاه فعلی کشور در جهان است در حالی که فراموش می?کنند همگی ساکن یک کره?زمین هستیم. اقتصاددانان هم نگران تعادل?های مکتبی هستند نه زندگی آسیب?دیدگان.