با وجود شهرت سیاه چاله‌ها تشخیص آنها کار ساده‌ای نیست. همه سیاهچاله‌ها توسط یک مرز یک طرفه‌ که نور را به دام می‌اندازد و به آن «افق رویداد» گفته می‌شود، احاطه شده‌اند که از آن هیچ نوری ساطع نمی‌شود.

اگر گروهی از فضانوردان از داخل فضاپیمای خود سقوط دوست فضانورد خود را به درون سیاه چاله مشاهده کنند، هیچ وقت عبور او از افق رویدادنخواهند دید. از آنجایی که نور هیچ وقت نمی‌تواند از افق رویداد فرار کند او برای مدتی بسیار طولانی در آن نقطه دیده خواهد شد.