در سال ۱۹۷۶، آرنولد لازاروس، یکی از چهره‌های کلیدی در جنبش علوم شناختی-رفتاری، اعلام کرد که مدیتیشن، زمانی که به طور بی رویه استفاده شود، می‌تواند مشکلات روانی جدی مانند افسردگی، بی قراری، و حتی جبران اسکیزوفرنی را ایجاد کند.

انجام مدیتیشن در سطح بالا می‌تواند به تقویت قابل توجه عملکرد درونی سیستم ایمنی بدن کمک کند. این یافته به دنبال تجزیه و تحلیل نمونه خونی و فعالیت ژن‌هایی است که قبل و بعد از مدیتیشن از حدود ۱۰۰ مرد و زن به دست آمده است.