جهانشير ياراحمدي: او – شاعر – بر شانه ی واژه ها موّاج مي رود...، به خشكي كه مي رسد بر خلاف هميشه اين بار «پا» بر خشكي نمي گذارد. نمي تواند. پلنگ دره ی ديزاشكن از فراز به زادگاه بازنگشته، او اين بار خوابيده - گويا از خستگي مفرط – باز گشته است...

 "آتشي" در طول هفت دهه عمر خود كه بيش از 5 دهه از آن را در هنر سير كرد، براي يک لحظه پا پس نكشيد. به همين دليل در قلب ها جاي گرفت. او از معدود بزرگاني بود كه هيچ گاه زادگاه خود و يار و ديار خود را حقير نشمرد. او به زادگاه خود عشق مي ورزيد و از اين كه در يكي از روستاهاي اين استان به دنيا آمده و در بوشهر بزرگ شده و باليده، به خود مي باليد...

حسين دهقاني: استاد آتشي نه تنها در نوشتن نمايش كه در كارگرداني نيز بسيار آگاه بود. ميزان سن هاي بسيار دقيق و حساب شده اجرا مي كرد. مي گفت هنرپيشه نبايد در سن سرگردان باشد. حركاتش بايد معنادار بوده و هر ميزاني پيامي داشته باشد. البته ما آن روزها هرگز صحبت هاي ايشان را درک نمي كرديم، نوجوان...

بعد از 18 سال فعالیت مرا بازنشسته کردند. بعد از آن من که آن‌جا کاری نداشتم، برای این‌که آن‌ها هم کار دیگری با من نداشته باشند، سال 62 به تهران آمدم و از آن زمان با یک خودکار امرار معاش می‌کنم...

با روي كار آمدن دولت روحاني كه موسوم است به دولت «تدبير و اميد»، مفهوم «اعتدال» در ادبيات سياسي و فضاي فرهنگي كشور مورد توجه قرار گرفته است. آن‌طور كه از گفتار سياسي دكتر روحاني و همكاران ايشان بر مي‌آيد، اعتدال در قلمرو سياست عبارت است از فرو نهادن ماجراجويي‌هاي سياسي و با جهانيان از در مصالحه و تعامل وارد شدن نه بر طبل خشونت و نزاع كوبيدن.